~1~

50 2 1
                                    

Biz grup olarak üniversite evlerinde kalıyoruz. Yanımızda da yavşak psikopat grubu var. Bizim grubun adını merak ediyor iseniz söyleyeyim; psikopat tipler. Aslında ben seçmedim. Kızlar seçti. Annem ve babam ben daha bebekken trafik kazası geçirdi ve öldüler. Bizim grupta da öyleler yani aynı benim olayım gibi. İsmim Şeyma.Ben sarı saçlı mavi gözlü orta boylu soğukkanlı bir kızım. Saçlarım bacaklarıma kadar. Anneannem en son 5 sene önce kestirmiş ve daha da kestirmemiş. Anneannem ve dedem ile yaşadım. Babam büyük bir holding de müdürmüş. Bu yüzden zenginiz. Arkadaşlarımdan bana en yakın gelen iki tane onlarda Rabia ve Sena. Zaten grup bu kadar. 3 kişiyiz. Onlar ile birlikte büyümüşüz. Öyle diyorlar. Rabia kumral orta boylu soğukkanlı kahverengi gözleri ile çok tatlı. Saçları belinden aşağıya doğru iniyor. Grupta en uzun saçlı benim. Sena o da turuncuya dönük kızıl saçlı belinden aşağıya doğru iniyor. Kızıla dönük değişik bir göz rengi var. O grubun en seveceni. Ama ters huyu çok kötü. Diğer grupta da Mahmut var. O masmavi gözleri ve simsiyah saçları ile çok tatlı oluyor. Soğukkanlı ve beni benden alan gülüşü. Herkes ona aşık ama Mahmut bana aşık. Bunu nereden bildiğimi söyleyeyim. Hep bana bakması. Aslında bende ona karşı birşeyler hissediyorum. Neyse. Sırada Muhammed Ali var. Rabia ile birlikte çıkıyorlar. O da yakışıklı bir erkek. Kumral saçları. Bal rengi gözleri ile çok yakışıklı. Sena da Serkan ile çıkıyor. Serkan da yakışıklı. O da siyah saçlı ve siyaha yakın gözleri. Tam içine kapanık. Ben geriye kalıyorum. Aslında tek olmak herşeyden iyi. Mahmut da aynı şekilde boş. Hepimiz aynı üniversitede okuyoruz. Çok güzel bir üniversite. Aslında söyleyeyim biz üniversite sınavına bir grup oturduk. Ve benim tanıdığım bir kız var o kapalı. Bende başını bağlarken yardıma gittim. Kızın saçını bağladım. Sonra kızın topuzuna tabi ki de kopyalar yazdık ve topuzun içine teptik. Sınavda yanıma oturdu ve saçından çıkardı. Bizde hepsini yapıp kazandık. Şu an bütün grubun 400 den aşağı puanı yok. Yarın okula ne giysem acaba? Of bu sorunu her gün yaşıyorum. Mini deri eteğimi giydim. Üzerine bordo bir gömlek giydim. İçine düzenli olarak teptim. Siyah oje sürdüm. Üzerine bordo noktalar yaptım. Sıra saçlarda. Tarayıp düzleştirdim. Salık bıraktım. Sıra makyaj da. Gömleğinin renginde ruj vardı. Onu sürdüm. Uzun kuyruklu eyeliner sürdüm. Rimel ve fontoten sürdüm. Harika olmuştum. Siyah bot giydim. Bordo bir çanta taktım. Sade bir kurukafa desenli kolye taktım. Defterler ve kalemlerimi aldım. Odamdan çıktım. Sena ve Rabia beni baştan aşağıya süzdükten sonra
"Bu ne hâl. Okula mı yoksa bara mı?"
"Ay Rabia kız kendine özen göstermiş. Bırakta kendi haline takılsın. Hem o Mahmut için böyle giyinmiş. Değil mi?"
" Ne saçmalıyorsunuz siz? Hadi kahvaltıya geçin bende botlarımı giyinip geliyorum."

Onlar mutfağa geçerken bende kurukafalı botlarımı giydim. Mutfağa geçtim. Üzerimde yorgunluk vardı. Ama bu gün bir kızı dövecektim. Ama nedense üzerimde garip bir yorgunluk var. Acaba Diğer gruba mı haber versem? Evet evet öyle yapayım. Ben bunları düşünürken biden Rabia
"Kızım ne oldu sana ya? İyi misin?"
" Bilmiyorum ama üzerimde yorgunluk var. Başım dönüyor."
"Şeyma şaka mısın sen? Bugün büyük gün. Ne yapacaksın?"
" Biliyorum büyük gün olduğunu. Ben diyorum ki şey mi yapsak?"
"Ney mi yapsak?"
"Şey işte."
" A yok sen iç güdülerin ile konuşuyor isen biz duymuyoruz. Senin içine giremeyiz."
" Ya işte Mahmut'lara haber verelim!"
"Şeyma sen ne zamandan beri embesilleştin? Sorabilir miyim?"
"Ya sadece bugünlük. Başka zaman değil. Ne olur?"

Sessizlik oldu. Sonra kapı çaldı. Yerimden kalktım. Kapıya doğru ilerledim. Kapıyı açtım. Ve yavşak psikopat grubu karşımda duruyordu. İnanmadım. Onlar bizim komşumuz. Ama böyle hepsi karşımda durunca tabi şok oldum. Mahmut'un sesi ile kendime geldim.
" Bizi içeriye almayacak mısın? "
" A özür dilerim buyurun içeriye bizde kahvaltı yapıyorduk."
"Yok. Biz sizi almaya geldik."
"Ne gibi?"
"Okula bırakmak için. Ama eğer istemiyorsanız biz gideriz."
" Benim sizinle bir konu hakkında konuşmam lazım. İçeriye geçin. Konuşalım. Hem okula bir saat var ve benim arabamla gideriz."
"Tamam. Bizim için sakıncası yok."

İçeriye girdik. Herkes bana bakmaya başladı. Tabi ateş bastı.
" Şey nasıl başlasam bilemiyorum ama benimle uğraşan bir kız var. Ve ben bu gün kendimi çok yorgun hissediyorum. Bunun nedenini bilmiyorum. Ya benim yerime siz o kızı sadece bugünlük dövebilir misiniz?" Dedim . Mahmut
" Tabi bunu sormana hiç gerek yok. İsmi ne?"
" Merve. Bi çocuğa yavşadı." Mahmut'un gözleri fal taşı gibi açıldı. Ve
" Kimmiş o?" O an yüzüm kızardı.
"Eee... şey sen." Herkes bana şaşkın şaşkın bakışlarını fırlattı. Mahmut'un tabi götü tavan yaptı. Birden toparlayıp
" Ee... Tamam. Okula geç kalıyoruz. Arabama gelen gelsin. Ben gidiyorum." Dedim saçmalayarak. Deri ceketini kaptım. Ve kapıya doğru ilerledim. Hem de koşa koşa..

...

GENETİK PSİKOPAT Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin