Yeniden Yaşam

Ruh

Sonsuzluğu kusursuzlukta arama demişti ruh.Ama kendi yeminini bozuyor şimdi.
Kusursuz kar kristallerini, kusursuz rüzgarı,kusursuz yağmur tanelerini ve kusursuz büyük siyahı özlüyor.
Sonsuzluk kusursuzlukta.
Kusurlu ay yüzeyi,kusuruyla mükemmel.
Delik deşik ruh, kusuruyla güzel.
Ruhun gözlerindeki gamzeler hüznü ile güzel.
Geceye karışan gri duman arada kalmışlığıyla güzel.
İçinde kaos bulunduran aylar karmaşası ile güzel.
Hayır bu yaşamı bağrına basmak değil.Bu buruk bir gülümsemenin ardında yatan kabulleniş.

Katran karası bir boşluğa düşmüş ruhum, çığlık atıyor avaz avaz.
Dalıp gidiyor bazı geceler,odaklandığı yerden sıyrılınıca gözlerim,o an unutuyor öyle derin ne düşündüğünü beynim.
Sesim kırgın,sargılı.
Hislerim kalbimden bir yol çiziyor,onca siyah karanfilin arasından en azından grisini arıyor.
Ama karanfil ölüm,
onun grisi yok.