Really? Yes he is your brother...

Tiende

10.    Pov Juul

The truth may hurt for a little while but a lie hurts forever.

Thuis aangekomen loop ik door de gang naar de keuken waar mama aan tafel zit en ik een stapeltje kleding zie liggen met mijn mobiel erop. 'Hoe komt dat hier?' Vraag ik en wijs naar het stapeltje en de telefoon. 'Juul, ga even zitten.' 'Nee, dankje ik sta liever.' 'Oke, dan sta je is ook goed maar ik wil even iets tegen je zeggen.' 'Ik luister.' Het is even stil, ik luister naar niets. 'Ik luister.' Herhaal ik. Ik geloof niet echt dat mama het oke vind dat ik zo een grote bek trek maarja hee op die 11 jaar is dit niets. Ik heb het recht ze nog 11 jaar te terroriseren. 'Het is niet gegaan zoals je denkt dat het is gegaan en de rede dat je broer geen contact met je zocht is ook niet omdat het niet mocht, ten eerste hij had het veel te druk en hij durfde niet. Hij was bang dat je 'm niet zou accepteren en dat is precies wat er nu aan het gebeuren is en nu voelt ie zich echt heel erg om het maar op jou manier te zeggen fucked up.' Ik zeg niks want ik zou alleen luisteren. 'Een reactie is gepast.' Zegt mama. 'Ik zou luisteren.' Zeg ik en kijk haar aan. Ze zucht diep. 'Lieverd, als het anders kon was alles anders gelopen maar er is nog een rede. Papa en ik hadden in de tijd dat je broer weg ging vrij weinig tot niets en de kinderbescherming kwam en ze zeiden dat alles moest worden verbeterd maar daar hadden we het geld niet voor en we werkten zoveel we konden en we hadden het geld niet voor je broer en nadat ze je broer hadden weggehaald dreigden ze bij jou hetzelfde te doen en toen opeens hadden we 1 mond minder te voeden en minder kleding en dus was er een beetje meer geld maar dat beetje zorgde er wel voor dat we je mochten houden en 1 van de andere redenen dat we het voor ons hebben gehouden is omdat we ons er wel een beetje voor schamen.' 'Voor je gehouden? Als ik naar babyfoto's keek dan hield je het niet voor je maar dan loog je recht in m'n gezicht en jullie hebben nog nooit gelogen tegen me althans daar ben ik nu al niet meer zo zeker van en dat je geen geld had geloof ik niets van. Kijk in wat voor huis we wonen, kijk wat voor auto's er voor de deur staan. Een auto waarvan ik het merk niet eens kan uitspreken zo duur klinkt het en een Volvo cabrio dan kun je mij niet wijsmaken dat we of jullie ooit het geld niet hadden om voor 2 kinderen te zorgen maar wat ik me nog het meeste af vraag is waarom jullie mij op deze wereld hebben gezet als het geld er niet was.' Ik kijk haar doordringend aan. 'Je was niet gepland.' Zegt ze zacht. 'Wat?' 'Je kwam onverwachts en je was niet gepland maar nu zouden we het zo weer doen want we houden zielsveel van je.' 'Ja bla bla bla allemaal prima maar als ik toen niet gepland was vind ik wel dat jullie nu even niet gepland zijn en die broer al helemaal niet dus ik heb het recht om gewoon weer te vertrekken.' Zeg ik, pak mijn mobiel en loop naar boven, eerst wat anders aan. Ik switch snel van jurkje naar joggingbroek en shirt. Dan hol ik naar beneden en sla de deur hard achter me dicht. Daar loop je weer...Op straat, ik denk dat me nieuwe hobby zwerven word. Finally even rust en geen gezeik aan me kop. Ik loop naar het park maar dan aan de andere kant dan gisteravond.

Jaaa, m'n plekje. Het is een boom, midden in een groot grasveld. Ik plof tegen de boom neer en geniet van de vogels. Genieten? Die beesten poepen alleen maar op je hoofd wanneer je je dat even niet kan veroorloven. Ja precies dat doen ze bij sommige want dat heet karma. Denk na wat je hebt gedaan en maak 't goed en geen vogelstront meer voor jou. Maar okee terug naar de vogels. Het lijkt even alsof je in een andere wereld bent want er zijn geen uitlaatgassen of snelwegen. Er is hier geen geweld en je hoeft je even nergens zorgen over te maken mits je karma goed is. Je hebt even niemand om je heen dus niemand kan op je zeiken en jij zelf kan ook op niemand zeiken dus er is geen negatieve energie, alleen maar positief. Jezus het lijkt net of ik bij een spirituele sessie zit ofzo over goede en negatieve energie en wat het allemaal met je doet. Even waar het op neer komt, dit is een van de weinige waar ik even kan genieten en alle ellende vooral nu van me af kan sluiten.

'Hallo, meisje? Hee Juul jij bent het, jongens! We kennen d'r al! Doe je ogen eens open, het is al half 11 misschien moet je een keer andere doelen gaan stellen dan slapen onder een brug en vervolgens in het water vallen en slapen onder een boom midden in een grasveld straks slaat de blik-' Verder komt ie niet want ik steek mijn been uit en raak iets. Ik denk de notenkrakers van de persoon voor me. Ik open mijn ogen en jahoor daar staat Harry. Naja staan mag je het niet noemen. Hij staat er een beetje krakemikkig bij en staat me toch rare gezichten te trekken like whuut? 'Juul was dat nou nodig?' Vraagt ik weet niet wie, ik kijk de richting op en het was Ryan zo te zien. Liam, Ryan en Simon komen aangelopen. 'Ik dacht ik zit aan de andere kant van het park.' Zeg ik en zucht. 'Ja we hadden de andere kant nou wel gezien maar wat doe je hier?' Vraagt Simon. 'Hoezo, mag ik hier niet even van me middag genieten?' Vraag ik en kijk om me heen en besef dat het donker is. 'Hoelaat is het?' Vraag ik aan de jongens. 'Harry zei net half 11 dus denk 1 minuut over half 11 ofzo.' Zegt Liam. Ik sta op en klap me broek af die vochtig is geworden. 'Waar ga je heen?' Vraagt Liam, nee na-ah ik ga niet wee bij hun slapen, het was lief van ze maar ik wil slapen en dat kan ik daar niet en sowieso snap ik nog steeds niet waar ze dat huis vandaan hebben. 'Huis.' Zeg ik en sta op. Oke ik lieg half, ik ga naar Manouk maar dat is een 2e huis. Ik draai me om en zeg: 'Hoe wisten jullie trouwens waar ik woonde want ik kwam thuis vanmiddag en mijn kleding en mobiel waren er.' Liam kijkt naar Harry, Harry naar Liam en weer terug. 'We hebben aan je school gevraagd waar je woonde en we konden aantonen dat het jou mobiel was dus toen kregen we het adres.' Zegt Harry maar even hier klopt geen hol van en als iets niet klopt wil ik weten wat en reken er maar op dat ik daar achter ga komen.