Really? Yes he is your brother...

Drieënzeventigste

73. Pov Niall

'En?' Vraagt Liam. 'Ze wilt naar huis.' 'Huis?' Vraagt Liam. Ik knik. 'Ze wilt niet in een auto zitten. Ze wilt een eigen kamer waar alleen zij de sleutel van heeft. Het breekt me echt om haar zo te zien.' Zeg ik. Liam trekt me in een knuffel. Simon komt binnen. 'Er staat een privé vliegtuig voor haar klaar voor vanavond, Niall. Er is een kamer geregeld in het hotel met beveiliging voor de deuren en bij de ingang en roomservice wacht op jullie bestelling.' Ik geef hem een dankbare knik. 'Jongens, gaan jullie anders maar alvast. Ik loop wel met haar mee.' Zegt Liam. Ik kijk hem aan, ik wil ook met haar mee lopen maar misschien kan Liam nog op haar inpraten. Ik hoop het zo. 'Dankje man.' Zeg ik en loop ik richting Juul. 'Juul, Liam loopt met je mee. Je mag altijd alles bij hem kwijt of bij 1 van de andere boys. Zolang jij je maar op je gemak voelt.' Zeg ik en ze knikt. Ik twijfel even maar loop dan niet naar Juul toe, dat zou alles alleen maar erger maken. 'We zien je zo man.' Zegt Harry tegen Liam die knikt en in de achtertuin verdwijnt.

Ondertussen zijn we al een tijdje aan het lopen, ik weet gewoon niet wat ik zeggen moet. 'Je moet ze bellen gast.' Zegt Louis. Ik weet het, ik moet mam en pap bellen. Ik kan ze alleen moeilijk zeggen dat hun dochter gevonden is en helemaal van het padje af is. Ik weet ik zou ze op de hoogte houden maar ik weet niet hoe ik ze dit ga vertellen. 'Ze moeten en mogen het niet op het nieuwe horen en de hele wereld is op zoek naar Juul.' Zegt Harry. Ik stop met lopen en wijs naar voren; overal staan mensen met camera's. Shit. 'Niet dat we iets anders hadden verwacht.' Zeg ik. Zodra iedereen ons ziet staat iedereen boven op ons en stelt iedereen vragen; 'Is Juul al gevonden?' 'Is het waar dat Juul dood is?' 'Is Juul wel echt je zusje?' 'Met wie van de jongens heeft Juul een relatie?' 'Is de baby een meisje of een jongen?' De vragen blijven maar rond mijn hoofd gaan, voor zover het mogelijk is lopen we door. 'Dit werkt niet.' Zeg ik tegen Louis. Hij knikt en pakt zijn mobiel. Louis zou Louis niet zijn als die niet een goed plan had, er komen 4 mensen met pakken aan naar buiten en bulldozen iedereen aan de kant. Gelukkig. We worden naar binnen begeleid. 'Heren, uw beveiliging.' Zegt de manager van het hotel, denk ik dan. Er staan 4 mannen in pak. 'Iedereen die hier een kamer heeft kan en mag naar binnen. Mevrouw en Meneer zijn opgehaald en zijn in het restaurant.' 'Bedankt. Wacht wat? Wie? Wie zijn meneer en mevrouw?' Vraag ik. De manager hoort me al niet meer en loopt richting zijn kantoor. Ik adem diep in en uit en vertel het dan aan Louis en Harry. We lopen richting het restaurant, mam en pap of Liam en Juul? Juul wilde lopen en op een kamer zitten waar zij alleen de sleutel van zou hebben. Asjeblieft laat het niet pap en mam zijn, hoeveel ik ook van ze hou ik kan het nu nog even niet handelen. Ik weet niet eens wat er met Juul is gebeurt, laat staan er over te praten. Ik zie Liam en Juul zitten op 2 banken, Juul in elkaar gedoken met een deken over haar heen in de hoek, Liam zit aan de andere kant van de andere bank. Verder is er ook niemand in het restaurant. Liam praat, ze weten nog niet dat wij hier zijn. '-nee, dat is niet zo. Dat is niet oke, zo hoort dat niet en nee het hoeft ook zeker niet, je moet je eigen keuzes maken maar alleen soms moet je luisteren. Tot op bepaalde hoog-'. Juul kijkt ons aan waardoor Liam stopt met praten. 'Hi.' Zeg ik zachtjes en glimlach naar Juul. Geen sprankeltje terug. Helaas. 'Liam, zullen we even naar boven toe?' Vraagt Louis aan Liam, hij knikt en staat op. Liam staat op en legt een hand op mijn schouder; 'Niet te dicht bij komen.' Fluistert Liam nog voordat die weg gaat. 'Ik ben hiernaast.' Zegt Harry. Ik knik. Juul volgt iedere beweging die ik maak. Ik ga zitten waar Liam zat. Er is een stilte, ik kijk Juul aan en bestudeer haar gezicht, de blauwe plekken, een lelijke schram boven haar linkeroog door haar wenkbrauw heen, nog steeds zitten al haar kleren onder de scheuren en bloed. Er is geen blijdschap op haar gezicht te bekennen. 'Juul.' Zeg ik zachtjes en merk nu pas dat mijn wangen nat zijn van tranen. 'M'n kamer is nog niet klaar.' Zegt ze. 'Wat is er gebeurd?' Vraag ik. Juul laat haar hoofd zakken. 'Heeft iemand je pijn gedaan?' Probeer ik weer, Juul slaat haar handen op haar oren en sluit haar ogen. Wat the fack is hier toch aan de hand? Juul laat haar handen weer zakken. 'Ik ga wel even kijken.' Zeg ik en sta op. Zodra mijn rug naar Juul is begin ik nog harder te huilen. Ik kom Harry tegen en leun zo tegen hem aan. 'Ik weet niet eens wat er is gebeurt. Er is echt niets meer van d'r over.' 'Komt goed man, echt waar.' Zegt Harry zacht. Harry loopt langs me heen richting Juul. Ik loop naar de balie waar een jonge jongen staat. 'Hoe kan ik u helpen meneer?' Vraagt de jongen en glimlacht. 'Is de kamer van Breemen/ Horan al klaar?' Vraag ik zachtjes. 'Ik ga even voor u bellen.' Ik knik en de man draait een nummer. Ik draai me even om en zie nog steeds allemaal mensen staan met camera's. 'Meneer?' Ik draai nog een kwartslag, daar staat Senne. Ze kijkt me even aan en slaat dan haar armen om me heen. 'Hee Senne.' Zeg ik zachtjes. 'Hoe is het met je?' Vraag ik dan en laat haar los. 'Het gaat wel, ik wilde gewoon weten hoe het met jullie is.' Zegt ze zachtjes. 'Als je wilt dat ik ga, de auto staat voor.' 'Nee! Je bent altijd welkom, altijd.' Zeg ik en kijk haar diep in haar ogen. Senne heeft ook geen sprankeltje in haar ogen, wat hebben Senne en Juul meegemaakt?