Really? Yes he is your brother...

Derde

3. Pov Juul

I do it beause I can, I can because I want to, I want to because you said I coulnd't.

'Waar gaat je shit over?' Vraagt Liam, 'Shit.' Antwoord ik. 'Je hebt veel vormen shit, boyfriendshit, familieshit, zelfsshit en de meest voorkomende hondenshit.' Ik lach bij de laatste. 'Het is 101% familieshit.' 'Dan is het maar mooi dat het geen 102% familie shit is want dan is het echte shit.' Zegt Liam. 'Er zit alleen een rare soort shit aan dit verhaal want ik ken de shit niet.' Nu kijkt Liam me aan alsof ik hem net verteld heb dat ik met een panda heb geneukt en dat ik zwanger ben van 3 pandamensen. Sorry verslaving aan panda's. 'Deze vorm van shit ken ik ook nog niet.' 'Laat maar lang verhaal.' Zeg ik en draai me van 'm af maar Liam houd me tegen. 'Je hebt 2 soorten lange verhalen, de lange verhalen die echt lang zijn of de lange verhalen die niet lang zijn maar lang in je hoofd en je wilt het er niet over hebben.' Zegt ie en kijkt me doordringend aan. 'Het is een echt lang verhaal en ik wil het er echt niet over hebben.' Zeg ik en draai me om en loop langzaam, stap voor stap weg bij de jongens. Weg bij Liam.

Ik loop en loop en loop en loop en sta dan op een bruggetje met water en de maan schijnt erop waardoor het glanst.

Misschien is het wel een hele aardige jongen en dan bedoelde die het helemaal niet verkeerd. Maar waar komt het dan vandaan om me niet 1 brief of telefoontje te krijgen van mijn broer, m'n bloedeigen broer en ik weet niets van hem. Nada noppes. M'n mobiel gaat, wie oh wie zou het zijn. Papa.

'Ja?'

'Ik wil dat jij naar huis komt.'

'Ik wil dat jullie me dit 11 jaar eerder hadden vertelt maar we krijgen niet allemaal wat we willen.'

'Het is niet zo makkelijk.'

'Oh nee? Juul je hebt een broer. 5 woorden, 5 maar.'

'Nee, geen 5 woorden Juul.'

'Ik kan prima tellen en dat zijn 5 woorden of ga je hier óók over liegen?'

'Kom nou naar huis Juul, hij is hier.'

'Wat? Ik slaap nog liever bij een vreemde of nog beter onder een brug dan dat ik thuis kom als die oh zo lieve broer van me er is.'

Ik hang op. Okee nieuw goal in het leven, slapen onder een brug. Moet goedkomen toch? Ik loop rondjes door het park. Wat nou als die aardig is en zijn z'n hersens gehersenspoeld door panda's met een unicorn. Nee, die doen alleen maar lieve dingen voor de mens en dierheid. Hij wilt geen zusje zodat ie 't enigskind is alle cadeau's en vakanties voor zichzelf kan houden. Daar kan ik me in vinden maar waarom dan dat ie hier nu is? Stel het zou over het enigskind waar zijn, dat zou die toch nooit op zijn 11 hebben kunnen besluiten en mama en papa zouden hem nooit laten gaan. Het ligt bij pap en mam. Zij hebben dit gedaan en zij zijn diegene die uiteindelijk hebben gelogen en die broer ja misschien mocht het niet tot ik oud genoeg was ofzo. 'Hee daar is ons meisje weer.' Roept een stem, ik kijk omhoog en er komt iets op me af, huppelend. Bij ongeveer 4 meter zie ik dat het Harry is. Als die op me af komt en ik weg draai rent ie door en valt hard op de grond. Harry blijft liggen en ik kijk naar 'm in de hoop dat ie gaat bewegen. 'Sorry, zei het toch. Zo stoned als wat.' Mark komt aangelopen. We helpen Harry samen overeind. En lopen dan terug. 'Na een uurtje dacht je eens kijken of ze er nog zijn?' Vraagt Liam. 'Een uur? Ik was hooguit 10 minuutjes lopen.' 'Meis, kijk hier in dit filmpje zei Harry Ryan dat je net weg was, kijk naar de tijd 23:33 en  nu is het 00:43 dus je hebt zeker een uur gelopen.' Zegt Liam en tovert zijn mobiel tevoorschijn. Ik plof neer op het bankje en leun met mijn hoofd op het achterste deel van het bankje waardoor ik naar boven kijk. De hemel is helemaal helder waardoor je alle sterren en de maan kunt zien. Misschien bestaat er wel een planeet waar alleen maar panda's leven en een happy leven leven en dat de mensen die planeet never nooit kunnen vinden en dan zo een planeet voor iedere diersoort zodat alle dieren kunnen blijven bestaan. 'Juul, waar denk je aan?' Vraagt Simon. Die hoor ik ook voor het eerst wat zeggen. 'Ik vraag me af of er planeten zijn die mensen never nooit kunnen vinden en of er daar dan dieren leven zodat ze nooit uitsterven en uit de handen van mensen blijven zodat ze eindelijk een keer gelukkig kunnen zijn zonder het slaan, schokken, schreeuwen, zweepslagen of dat ze in veels te kleine hokken worden gepropt. Ik vraag het me gewoon af want serieus die dieren verdienen dat.' Ik kijk die jongens niet aan want ze zullen me sowieso voor gek verklaren. 'Zit wat in.' Zegt Liam en meteen kijk ik 'm strak aan. Liam begint met praten en ik laat mijn hoofd weer steunen op het bankje. 'Dieren zouden inderdaad meer ruimte moeten krijgen want de mens verwoesten eigenlijk alles wat ze hebben en ze hebben zelf niet in de hand of kunnen nergens voor stemmen en over 10 jaar is er geen regenwoud meer omdat mensen zo nodig hun product moeten hebben en daar moeten dan bijvoorbeeld apen weer onder lijden. Ja ik snap wat je zegt maar dat is toch niet de shit waar je het over had toch?' Vraagt Liam. 'Nee, ik had blijkbaar een broer en m'n ouders hebben altijd daarover gelogen, zelfs als ik het vroeg en de foto's waar ik met hem opsta als ik dat vraag zeggen ze dat het me neefje heb en nu na 11 jaar zeggen ze het en nu is die bij ons thuis en ze willen dat ik hem ontmoet maar hij heeft 11 jaar geen contact met mij gezocht dus waarom ik dan nu wel met hem? Sorry mijn Nederlands is niet zo goed als ik midden in het verhaal zit.' Wow, ik besef nu pas hoe snel en kort ik dat heb gezegd. 'Veel informatie in een korte tijd maar wow wat een klote situatie.' Zegt Simon. Ik knik, nog steeds kijkende naar de sterren en de maan.