Really? Yes he is your brother...

Elfde

11.    Pov Juul

Life is though, my darling, so are you.

'Oh oke, bedankt. Ik ga.' Zeg ik en loop dan weg. Ik loop richting huis en kijk naar het huis en de auto's. Ze liegen echt, ze hebben het geld wel en snap niet waar ze het lef vandaan halen om dan dit excuus te verzinnen. Ohja ik ging die jongens googlen. Ik loop dan toch maar naar binnen en meteen naar boven waar ik m'n computer op start. Ik start Chrome op en typ in: 'Liam Payne.' Meteen krijg ik miljoenen zoekresultaten en zie 'm bij afbeeldingen met Harry en Niall en nog een andere jongen op de foto staan. Maar honderden foto's als het er niet meer zijn. Ik ga verder met zoeken en kom albums tegen. Ik ga meteen naar Youtube en typ Harry Styles in en er komen allemaal liedjes en luister ze. 4 jongens. Dit is dan Drag Me Down. Best wel lekker maar zoveel likes. Zo kunnen ze dit dus veroorloven.

Het is enige uren later ben ik heel wat informatie rijker en bleek ik ze al te kennen van oudere nummers maar ben nooit echt fan geweest. Maar even ik ben echt heel erg dom geweest. Ik pak mijn mobiel en bel Manouk op:

J: 'Kan ik naar je huis komen?'

M: 'Ja is goed.'

Dit was het gesprek, kort maar krachtig. Ik ren naar beneden en pak mijn fietssleutel en pak de fiets uit de schuur en rij naar Manouk. Manouk staat al buiten en we ploffen neer op 1 van de stoelen op de veranda. 'Naja het begon dus toen mijn ouders vertelde dat ik een broer had en toen ging ik hierheen en daarna naar het park waar ik een groep jongens tegen kwam en daar ben ik uiteindelijk mee mee gegaan en toen heb ik daar geslapen en toen dat gedoe met het jurkje enzo en toen die date met Jimmy wat echt heel erg leuk was! Maar toen kwam ik thuis en vertelde mama dat ik een broer had maar dat wist ik dus al en toen waren ze arm enzo en ik ben dus helemaal niet gepland en toen werd m'n broer bij me weggehaald en ze schaamde zich ervoor en toen hadden ze iets meer geld maar nu was het genoeg om goed van te kunnen leven maar dus nu heb ik 'm dus al 11 jaar niet gesproken maar we hebben mooie auto's en een mooi huis dus het slaat nergens op en het blijkt die jongens waarmee ik dus was ontzettend bekend te zijn. Ik sla mezelf ook echt dat ik ze niet herkende maar het was One Direction, althans delen daarvan.' Zeg ik zo snel dat ik mezelf amper kon verstaan maar Manouk is het gewend. Ze kijkt me even na en ademt dan een paar keer. 'Maar even, je meette one direction en had het niet door dus je hebt ook geen foto gevraagd?' Vraagt ze en ik schud langzaam mijn hoofd. 'Enne is er nog wat gebeurd tussen jou en Jimmy?' Is de volgende vraag. 'We hebben gekust, alleen mond op mond en we hebben een ijsje gegeten en gelachen.' Zeg ik en glimlach. 'Proud.' Zegt Manouk. 'Okee maar terug, wie is je broer?' Vraagt Manouk, ik haal mijn schouders op. 'Kom we gaan erachter komen door naar je ouders te gaan en dan zien we wel weer.'  Ik schud meteen mijn hoofd. 'Nee, hij heeft 11 jaar lang geen contact gezocht.' Zeg ik meteen. 'Juul, denk even na. Misschien wou die wel maar durfde die niet... Vind je niet dat ie lang genoeg heeft gewacht en even nu is die hier wel en staat ie hier wel voor jou na 11 jaar. Hoe langer het duurt hoe moeilijker het word en hij heeft het 11 jaar lang uitgesteld. Respect nu al voor die jongen hoor.' Zegt ze en kijkt me aan. Okee misschien heeft Nouk wel een punt maar alsnog het heeft 11 jaar geduurd, ja okee hij heeft nu wel de ballen om zelfs naar me huis te komen en misschien was die wel bang ofzo maar dat neemt nog niet weg dat ie 11 jaar lang niks van zich heeft laten horen. Oke maar ik heb ook 11 jaar lang niks van me laten horen maar hee dat kwam omdat ik het niet wist jezus een gesprek met jezelf is nog moeilijker en frustrerender dan met iemand anders. Manouk weet wel weer alle positieve kanten van her verhaal te noemen. Ik zucht. 'En wie weet is die helemaal zo slecht nog niet en is die best aardig en misschien heeft ie leuke vrienden en dan zijn we niet hopeloos of forever alone en eindigen we niet als kattenvrouwtjes...' Voegt Manouk eraan toe. 'Ja oke je hebt gelijk maar niet nu nu want het is nu nu al te laat en nu nu zie ik er echt niet uit.' Zeg ik en lach. 'Oke girl dat is goed, ga naar huis, vertel het je ouders en dan zie je morgen je grote broer.' 'Chick, no no no jij bent er ook bij, pak je spullen we gaan.' Zeg ik en grinnik. Manouk haalt haar schouders op en loopt dan naar binnen. Nog geen 5 minuten later staan we buiten en fietsen we naar huis.

Ik gooi de deur open en loop naar de woonkamer waar mama en papa voor de tv zitten. 'Morgen dan wil ik 'm wel zien, maar niet te vroeg want ik heb eerste 2 uur vrij en dan school 2 uur en dan ben ik uit dus rond een uur of 2?' Stel ik voor. Hun monden vallen letterlijk open en knikken dan. Ik loop door naar de keuken, pak 2 flesjes ice tea, een zak chips en een reep chocolade. 'Ohja Manouk slaapt hier vannacht.' Zeg ik nog als ik weer voorbij loop en vervolgens samen met het food en Manouk de trap op loop richting mijn kamer.