Really? Yes he is your brother...

Achtenveertigste

48. Pov Juul

'Ook goedemorgen Juul.' Zegt Louis en ploft naast me neer, hij neemt mijn beker en neemt een slok van mijn koffie. 'Hee!' Roep ik, 'Daar moet ik wakker van worden.' 'Jongens, kom nog 2 keer.' Zegt de man en ziet mij dan zitten. 'Ook eindelijk wakker?' Vraagt ie en ik knik. De jongens staan op en lopen weer het hokje in, das ook niet zo lang pauze! 'Je hebt er wel wat van gemaakt.' Zeg ik tegen Nicky, 'Vind je?' Vraagt ie en ik knik, 'Ik heb wel eens zo een bord gezien, denk dat ik alleen al flauw val van alle knopjes.' Zeg ik en begin te lachen, ja ik ben of course vet grappig. 'Kom1' Zegt ie en staat op, 'Sorry?' Vraag ik, 'We gaan wat leuks doen. Ik sta op en zie dan dat ik m'n pyjama nog aan heb, een kort broekje en en tekort shirtje, hoeveel charmanter wil je door een groot gebouw lopen met allemaal beroemde mensen? Ik loop met hem mee de gang op en word aan alle kanten aangekeken. 'Wacht nee, ik kan echt niet verder mee..' Zeg ik dan, Nicky kijkt me aan.

'Ik heb geen deo op.' Zeg ik en Nicky begint ontzettend hard te lachen. 'Serieus.' Zeg ik. 'Kom nou, en trouwens, je ruikt prima.' Zegt ie en haalt zijn neus op. Hij neemt me mee naar een afgesloten ruimte waar 2 grote mannen voor staan. 'Hai.' Zegt Nicky en de mannen gaan opzij, Nicky klopt 2 keer op de deur en doet 'm dan open. Ik hoor een tik, een soort beat, okee Juul hou maar weer op je weet hier niets vanaf. 'Hee Martin!' Zegt Nicky, ik knijp mezelf. De enige Martin die ik ken is Martin Garrix. 'Ik wil je aan iemand voorstellen.' Hij wijst naar mij, ik sta nog bij de deur. Ik loop 2 stappen verder, ja het is hem. Martin Garrix. Hij loopt naar me toe en geeft me een hand, 'Vertel.' Zegt Martin en kijkt naar Nicky en dan naar mij. 'Ik wil graag zien of Juul flauw valt als ze je bord ziet.' Zegt Nicky en begint te lachen, hij is serieus nog ook. Martin maakt een beweging van kom. Ik loop achter 'm aan en ik zie overal knopjes, ik zet een pas achteruit. 'Niet vallen eh.' Zegt Nicky. Ik kijk er nog eens goed na en er staan nergens namen staan van wat wat is. 'Waar is de uiteg van alles?' Vraag ik. 'Je hebt de eerste rij voor de beat, de tweede rij voor het volume, de derde rij is voor-' 'Ja, nee oke ik snap het, ontzettend veel.' Zeg ik en grinnik. 'Mag ik?' Vraag ik en Martin knikt. Ik doe mijn ogen dicht en klik dan op een knopje, er gebeurt niks. 'Hij moet eerst nog even aan.' Zegt Martin. Hij drukt op de knop aan de zijkant en dan komen er rondom alle knopjes en schuifjes een lichtje, blauw, groen, rood, oranje, paars en geel. Zo ziet het er wel heel erg vrolijk uit. 'Nu kan je.' Zegt Martin en ik doe weer mijn ogen dicht en klik op een knopje. 'Klak, klak, klak, klak, klak, klak.' 'Hoe doe ik die weer uit?' Vraag ik. 'Nog een keer erop klikken.' Zegt Martin. Ik klik er nog een keer op en het is weer stil. 'Hiermee maken jullie alles?' Vraag ik, Nicky en Martin knikken, 'Show me.' Zeg ik en sta op. Nicky neemt plaats en begint op knopjes te drukken, het klinkt niet gelijk tot die aan een schuif schuift en alles verandert, het gaat nu een stuk sneller waardoor alles precies op elkaar aan sluit. 'Hee dit is de beat van eh hoe heet dat nummer nou, take me.' Zeg ik en glimlach. 'Jeetje, dat je dat herkent zonder de muziek.' Zegt Martin en legt een hand op mijn schouder. 'Hier is alles bedacht, ook 18 die de jongens nu aan het opnemen zijn.' 'Maar je had dat nummer toch al gemaakt toen de jongens op bezoek waren bij rtl late night?' Vraag ik. 'Jaa, zeker was die er toen al maar toen had ik alleen hun stemmen op cd en we zetten nu de stem onder de beat. Toen het nog geheim moest blijven heb ik de beat onder de stemmen gezet en meestal klinkt de stemmen onder de beat beter dan andersom.' Zegt Nicky en ik knik. 'Martin, ga je zo mee? De jongens van one direction en wij gaan wat eten?' Vraagt Nicky, 'Wacht, jij bent Juul, sorry ik zie het nu pas maar ik dacht dat je een fan was die Nicky naar binnen had gesmokkeld. Oh sorry serieus.' Zegt Martin, ik begin te lachen. 'Je dacht dat ik een fan was? Ja okee daar lijk ik ook wel een beetje op, met die slaapkop van me.' Zeg ik en glimlach. 'Nee joh gekkie maar als jij dat ook goed vind tuurlijk!' Zegt Martin. 'Mijn leven word steeds gekker, ik begon zo normaal en nu is alles precies andersom.' Zeg ik. Martin en Nicky kijken me raar aan. 'Nog geen maand geleden wist ik niet eens dat Niall mijn broer was en was het een ding op m'n bucketlist om een echt beroemd iemand te leren kennen en nu ken ik jullie allemaal.' 'Leuk toch?' Vraagt Martin en ik knik van ja! 'Maar ik ga niet zo uit eten.' Zeg ik en wijs naar wat ik aan heb, 'Jawel je ziet er vet goed uit zo.' Zegt Nicky, 'Eh ja nee.' Zeg ik en grinnik. 'Ik weet wel wat, zegt Martin en loopt weg. 'Waar gaat die nou heen?' Vraag ik en Nicky haalt zijn schouders op. Martin komt terug met een zwart shit en een borstel, als je dit shirt aan doet en dan in je broek doet en borstel je haar dan kan je zeker mee als je zo niet mee wilt.' Zegt ie. 'Helemaal goed.' Zeg ik en neem de spullen aan. 'Wij gaan hiernaast wel even kijken bij de jongens en dan kan jij je hier rustig omkleden.' Zegt Nicky, ik knik en dan verlaten Nicky en Martin de kamer. Ik kleed me snel om en het ziet er nog leuk uit ook, ik borstel mijn haar en laat het losjes over m'n schouders hangen. Ik loop terug naar de jongens waar ze allemaal staan en de jongens met een flesje water, 'Ik ben klaar om te gaan.' Zeg ik, de jongens knikken en we vertrekken richting de uitgang.