[Completed] My Letter To God

Chapter 6 [ Park ]

"hijo ingatan mo ang anak namin" sabi ni mama habang naka tingin saaming dalawa ni loki nasa labas kasi kami ng bahay at ako dahil sa hindi na ako makakalakad ng maayos dahil sa kahinaan ay nasa wheel chair na lamang ako naka upo

"opo tita" sagot ni loki na nasa likuran ko

"basta tumawag ka kung may nang yari ah?" sabi naman ni papa

"opo,wag po kayo mag aalala tatawag po ako kung may mang yari po" sabi naman ni loki pumyag na kasi ang magulang ko na ipasyal ako ni loki sa park para nama maka lang hap ako ng sariwang hangin friday naman ngayon wala kasi pasok itong si loki may seminar daw yung teacher nila.

"osya sige mag ingat" sabi ng magulang ko

"sige po"

"bye ma,pa" paalam ko

si loki ang nag tutulak ng wheel chair ko maingat sya kasi may mga bato kami na dadaan at isa pa suot ko ang bonet na bigay nya saakin kahapon. ng maka dating na  kami sa park umupo sya sa bench at ako sa syempre sa wheel chair ko.

"ayos ka lang ba?" tanong ni loki

umiling ako "wala naman"

"buti naman may gusto ka bang kainin?" 

"hmm..gusto ko ng chukie" sabi ko

"waw gustong-gusto mo talaga yun nuh?"

"oo naman"

"osige bibili lang ako doon sa malapit na tindahan dito ka lang muna" sabi nya at tumayo

LOki POV

Pag katapos ko bumili ay nag lakad na ako papunta kay ayesa pero ng malapit na ako sa pwesto namin ay napa tigil na muna ako sa pag lalakad pinag masdan ko na muna kung paano nya tingnan ang langit. iniisip nya siguro na mawawala na sya dahil kita sa mga mata nya ang lungkot. di ko na kaya syang tingnan pa kaya nag pa tuloy na ako sa pag lalakad ng maka lapit na ako sakanya binigay ko ang chuckie nya.

"wha sarap" sabi nya halata sa boses nya ang pag ka hina

"buti na gustuhan mo best"

ngumiti sya "oo naman eto kaya ang unang binigay mo saakin noong elementary tayo nung malungkot ako dahil tinapon ng classmate natin yung baon ko" sabi nya habang naka tingin sa chuckie

"naalala mo pa yun?"

"oo naman di ko makakalimutan yun"

ngumiti lang ako sakanya hindi ko aakalain na makakadanas sya ng ganitong sakit madami pa syang pangarap na gusto matupad kasama ako, kaso malabo na ata mang yari yun.

"loki?"

"a-ah? bakit?" napa tigil ako sa pag iisip

"pwede mo ba ako kantahan ulit?"

"sige ba"

"yehey"

[PLAY THE SONG>>>> ISIPIN NYO PO SYA KUMAKANTA SALAMAT]

Many nights we've prayed

With no proof any one could hear

In our hearts a hopeful song we barely understood

Now we are not afraid

Although we know there's much to fear

We were moving mountains long

Before we, we knew we could, oh

There can be miracles

When you believe