After 6 years
intercom: welcome to NAIA International Airpot
"naka balik na din ako" sabi ko sa sarili ko ng maka labas na ako ng airpot
Sa wakas naka balik na din ako dito sa manila ang tagal din bago ako naka balik dito, ng maka tapos ako college ay nag hanap agad ako ng trabaho at eto sa haba ng panahon isa na akong CEO ng isang sikat na Company.
Dumating na yung Taxi na hinihintay ko at tinulungan ako ni manong na ma ilagay yung mga gamit ko sa loob at pag katapos ay sumakay na ako, ng nasa biyahe na ako hindi ko maiwasan di makaramdam ng lungkot sa puso ko may parte sa puso ko na masaya ako na naka balik na ako dahil makikita ko na ulit si mama at ang kalahati ay lungkot. alam ko matagal na panahon na ang nang yari yun at sila ay naka pag move on na at ako? hindi ko alam sa sarili ko.
"andito na po tayo sir" biglang sabi ni manong kaya napa tigil ako sa pag iisip at tumingin sa labas.
"ah salamat po manong" sabi ko at sabay abot ng bayad, bumaba na ako at tinulungan ako ulit ni manong na mailabas ang mga gamit ko sa loob.
ng nasa harapan na ako ng bahay ay nag door bell na ako
*dingdong*
creaakk...
"ma..."
"ANAK!" sabi ni mama na mukhang na gulat sa pag dating ko, hindi kasi alam ni mama na dadating ako "aahh anak na miss kita.." sabi ni mama at niyakap ako at niyakap ko din sya.
"ako din po na miss ko kayo"
"di mo sinabi na uuwi kana pala hijo edi sana na sundo kita sa airport"
"gusto ko po kayo kasi i-suprise"
"na suprise talaga ako, osya pasok kana mag hahanda ako ng makakain mo"
Pag ka sabi ni mama ay pumasok na ako sa loob ng bahay namin at ako ay umakyat na sa itaas papuntang kwarto ko ng maka rating ako sa kwarto ko ay nag ayos na muna ako ng gamit wala naman nag bago sa ayos ng kwarto ko ganoon pa din, pag katapos ko mag ayos nag palit na ako ng damit atsaka bumaba ng hagdan at pumunta sa kainan.
"mukhang na miss mo pati luto ko" sabi ni mama habang tinitingnan ako kumain
"opo mama na miss ko po ito" sabi ko at sabay higop ng sabaw
"babalik ka pa sa america?"
"hindi na po, may gagawin ditong Kompanya namin at ako ang mag mamahala"
"buti naman"
"atsaka po ayoko na po kayo iwan dito" sabi ko habang naka tingin sa mata ni mama
"ang sweet naman ng anak ko, osya kumain ka nalang dyan mamaya kana lumambing saakin"
"si mama talaga.."
**
"mama aalis na muna po ako"
"dadalaw ka sakanya?"
"opo pero po bago pupuntahan ko na muna po sila"
"oh sige mag ingat ka anak"
"opo mama"
Pag katapos ng pag uusap namin ni mama ay lumabas na ako ng bahay at sumakay na ako ng motor ko at pinaandar na ito, bawat madaanan kong paligid dito at di ko maiwasan ang maalaala ang mga pang yayari sa buhay ko at di ko maiwasan ang lungkot na madaanan ko ang park.
ng makaratinng na ako sa tapat ng bahay nila ay kumatok na ako at nag door bell.
*dingdong*
creeaakk*
BINABASA MO ANG
[Completed] My Letter To God
SpiritualMinsan ba naisip ba natin ang pakiramdam na may sakit na walang lunas? at Naisip ba natin kung ano ang pakiramdam ng may taong may sakit?at bilang nalang ang buhay mo sa mundo?.Si Ayesa ay isang babeng masiyahin at mabait subalit lahat ng ito ay nap...