Chapter 9 [Final letter]

114 6 0
                                    

"ayesa" si mama umiiyak "anak wag mo kami iiwan*snift*" ulit ni mama, hindi kasi ako maka sagot dahil may naka lagay sa ilong at bibig ko para maka hinga ako dahil na hihirapan na ako huminga bibigay na ang katawan ko.

"louisa" si papa pinapatahan nya si mama

"anak di ko kakayanin na mawala ka*snift*" si mama, kahit ako mama ayoko kayo iwan ni papa

creaakk**

bumukas ang pinto kaya napalingon ako dahan-dahan yung nurse pala ang pumasok.

"mam and sir  pinapatawag po kayo ni doc"

"sige susunod kami" sagot ni papa "tara na louisa" inalalayan nya tumayo si mama ng makalabas sila ay pilit ko ginagalaw ang kamay ko at dahan-dahan kinuha ang sulat na ginagawa ko.

Dear God,

Hello po ako si ayesa Marie Grace labing anim na taong gulang at high school student at may dalawa po akong magulang na sobrang mag mahal saakin Sina mama loiusa at si papa Bryan ko po syempre hindi mawawala ang matalik ko na kaibigan na si Loki at yung mga taong mahal ko.

God siguro po na kikita nyo ang kundisyon ko ngayon, nahihirapan po ako kumain at di tinatanggap ang gamot sa sikmura ko at isa pa po wala na ang mahaba kong buhok,payat,nang hihina at na mumutla na po ako ngayon.

God pag subok ko pa ba ito na dapat kong lagpasan? paano po kung hindi ito nalagpasan kukunin nyo po ba ako? pero po kung ganon paano na yung mga iiwanan ko yung mga mahal ko sa buhay? sa totoo lang po ay ayaw ko pa po mawala kasi hindi pa po ako handa ayaw ko po iwan sina mama at papa atsaka si best.

 may mga pangarap po ako na gusto ko marating, maka graduate kasama ang mga classmates ko at si best.pero kung ito po talaga ang tadhana ko tatanggapin ko po. salamat po at binigyan nyo ako ng mabuting mga magulang at isang napaka bait at mahahalanin na kaibigan.

sana saaking pag panaw ay makayanan at maging matatag sila, babantayan ko sila kahit ako ay wala na sa mundong ito. 

God makakasama ko na po kayo eto na po ang aking kapalaran kahit mahirap ay kinayanan ko po ang pag subok na binigay nyo saakin.

hanggang dito nalang po

ayesa..

pag katapos ko ito masulat ay kinuha ko naman yung sketch pad ko na nasa tabi ko lang at inipit sa may bandang likuran.

makakapag pahinga na din ako..

Bryan Pov

"kailangan na natin ito tanggapin" sabi ng doc

"pero doc" 

"louisa kailangan na natin eto ang kapalaran ng anak natin kahit malungkot at masakit na kasama naman natin si aye"

"*snift* bryan.." umiiyak si louisa kaya ni yakap ko sya

"kahit ako ay nalulungkot dahil si aye ang inyong anak ang pinaka bata na naging pasyente ko"

"kahit papaano salamat po doc sa lahat ng ginawa nyo para sa anak namin"

"walang anuman"

pag katapos namin makipag usap kay doc ay dali kami pumunta sa kwarto ni ayesa at naabutan namin syang na tutulog kung minsan nga na tatakot kami na baka sa pag tulog ni aye ay hindi sya magising. ang daming aparato ang naka dikit sakanyang katawan.

"louisa mag pahinga kana muna" sabi ko sakanya

"ayoko gusto ko mabantayan si aye kahit sa huling pag kakataon"

"tanggap mo na ba?"

"kahit mahirap at masakit kailangan tanggapin dahil *snift* sa pag ka wala nya *snift* wala na syang mararamdamang sakit"

kahit gusto ko umiyak kailangan ko tatagan ang loob ko para sa asawa ko.

end of pov

***

Loki pov

"anak tahan na mag hapon ka ng umiiyak"

"mama si aye *snift*"

"anak..shss tahan na"

"di ko pa kayang mawala si aye mama..*snift*"

"anak alam mo kailangan natin tanggapin kahit mahirap alam mo ng mawala ang papa mo kahit mahirap at masakit tinanggap ko pa din dahil may naiwan naman syang mag papasaya saakin at ikaw yun anak" sabi ni mama hbang ni yayakap ako

"mama*snift*

"anak puntahan mo na si aye ngayon..wag kana umiyak mahahalata nya"

"opo"

nag ayos ako para puntahan si ayesa sa hospital

**

creeaakk

pag ka pasok ko na abutan ko si tito at tita na nag babantay kay ayesa "tit,tita" bati ko

"oh loki tuloy" sabi ni tito na namumula ang mata

"kamusta po si aye" tanong ko ng maka lapit ako

"ayan tulog sya" sagot ni tito

"ah loki ikaw na muna mag bantay sa anak namin" sabi ni tita

"osige po"

"bibili lang kami ng makakain" dagdag ni tito

"ok po"

pag katapos ay umalis na sila ng silid at ako naiwan dito umupo ako sa kama katabi ni aye may naka lagay sa ilong nya para maka hinga sya may mga aparato na ang naka dikit sa katawan nya.

"aye" tawag ko at bigla syang na mulat

"ok kalang?" tanong ko, kahit alam ko na hindi naman sya ok

tumungo sya bilang pag tugon.. tapos sumesenyas sya na yung daliri nya naka turo sa naka dikit sa ilong nya na parang mask na tanggalin ko.

"aye bawal tanggalin"

"please..." mahinang banggit nya sapat lang upang marinig ko wala na ako na gawa kundi tanggalin iyon pag ka tanggal ko huminga sya ng malalim.

"loki"

"hmm.." hawak ko ang kamay nya

"kantahan mo ako...."

"sige para sayo"

huminga muna ako ng malalim bago mag simula umawit

end of pov

end of chapter 9

VOTE

COMMENT

FOLLOW

THANK YOU

-Youngfilipina-

[Completed] My Letter To GodTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon