Zelfvoldaan kijkt ze me aan. Ik grijns en kom dichterbij met mijn gezicht. "Daag je mij uit baby?" ze kijkt me iets banger aan. "Dat dacht ik al."
Toen deed ze iets wat niet slim was. Ze gaf me een knietje, ik kreun zacht van de pijn maar houd haar tegen de muur aan. "Dat was niet slim baby."
Dan zoen ik haar.
JE LEEST
Schaakmat baby
Short StoryWaarom ziet hij altijd alles als een spelletje? Een hart is toch geen voorwerp om mee te spelen? Mijn hart is toch geen voorwerp? Hij kijkt altijd, en dan weer weg. Waarom denkt ze altijd dat dit geen spel is? Alles in het leven is een spel, totdat...
