Ik haal snel mijn sleutel bij de balie op en sleep mijn koffer naar de trap, aangezien alle leerlingen bij de lift staan. Ik sleep mijn koffer de zeven trappen op en eindelijk kom ik aan op de juiste etage. "301, 302, 303" ik stop bij kamer 304 en houd het pasje voor de scanner.
En daar staat Matthew, damn-it.
JE LEEST
Schaakmat baby
Short StoryWaarom ziet hij altijd alles als een spelletje? Een hart is toch geen voorwerp om mee te spelen? Mijn hart is toch geen voorwerp? Hij kijkt altijd, en dan weer weg. Waarom denkt ze altijd dat dit geen spel is? Alles in het leven is een spel, totdat...