Snel geef ik mijn koffer aan de buschauffeur. Ik pak mijn tas en stap de bus in. Stoel nummer 12, ben benieuwd naast wie ik zit. Ik loop erheen en ga snel zitten, bij het raam dat is een geluk. Ik pak mijn telefoon en oortjes en begin Smooth Criminal van Glee te luisteren. Ik zing zacht mee en sluit mijn ogen. "Je zingt mooi baby." zijn irritante, warme en mysterieuze stem vult mijn oren. Ik kijk hem nijdig aan. "Waarom zit je hier?" ik kijk hem met samen geknepen ogen aan.
"Omdat ik op stoel nummero 13 zit."
JE LEEST
Schaakmat baby
Short StoryWaarom ziet hij altijd alles als een spelletje? Een hart is toch geen voorwerp om mee te spelen? Mijn hart is toch geen voorwerp? Hij kijkt altijd, en dan weer weg. Waarom denkt ze altijd dat dit geen spel is? Alles in het leven is een spel, totdat...
