Ik staar naar het schaakstuk op mijn pols. Alles heeft een betekenis, maar deze heeft er twee. Eentje waar ik trots op ben, en de andere waar ik verdrietig van kan worden.
Ik liet het schaakstuk nadat ik voor het eerst met mijn spel een meisje in bed had gekregen.
Maar het stuk is eigenlijk voor mijn zusje, na haar dood heb ik gezworen dat ik haar nooit zou vergeten. Ze was gek op schaken,
ze is verdronken.
JE LEEST
Schaakmat baby
Short StoryWaarom ziet hij altijd alles als een spelletje? Een hart is toch geen voorwerp om mee te spelen? Mijn hart is toch geen voorwerp? Hij kijkt altijd, en dan weer weg. Waarom denkt ze altijd dat dit geen spel is? Alles in het leven is een spel, totdat...
