We zijn al weer een week later, hij heeft me met rust gelaten. Maar morgen gaan we naar Spanje, en de kamerindelingen hangen in de aula, ik hoop dat ik bij Anna zit. Snel loop ik erheen.
Ik begin zelf met de letter A dus is mijn naam niet moeilijk te vinden. Ik scan door de namen, en bevries gelijk. Alice Smitsen en Matthew Shale. Ik voel een warme adem in mijn oor. "Lijkt erop dat we een kamer delen baby." kwaad draai ik me om bij die worden.
"Weetje wel niet hoe eng dit voor mij is? Dadelijk verkracht je mij in je slaap!"
Hij grijnst. "Nee dat zou ik nooit doen, want ik wil dat je mijn naam lekker hard kreunt."
JE LEEST
Schaakmat baby
Historia CortaWaarom ziet hij altijd alles als een spelletje? Een hart is toch geen voorwerp om mee te spelen? Mijn hart is toch geen voorwerp? Hij kijkt altijd, en dan weer weg. Waarom denkt ze altijd dat dit geen spel is? Alles in het leven is een spel, totdat...
