Ik grijns als ik terug denk aan Alice. Het is al weer vier maanden geleden dat die geweldige avond plaats vond. Ik kijk naar Merida links van me. Mijn nieuwe vriendin, ofja wat je een vriendin noemt natuurlijk. Alice is na die avond als een banghaasje weggevlucht naar een andere stad en school. Ik rol mijn ogen en draai me om. Ik kan bijna naar mijn vervolg opleiding, de acteer acedemie. Ja je hoort het goed, ik word acteur.
JE LEEST
Schaakmat baby
Kısa HikayeWaarom ziet hij altijd alles als een spelletje? Een hart is toch geen voorwerp om mee te spelen? Mijn hart is toch geen voorwerp? Hij kijkt altijd, en dan weer weg. Waarom denkt ze altijd dat dit geen spel is? Alles in het leven is een spel, totdat...
