Hemen kapıyı açtım. Sekretere bağırdım.
"Yardım edin, babam bayıldı"Herkesin koşuşturmasından sonra ambulans geldi ve babam hastaneye kaldırıldı.
1 saatir belkiyordum ve sonunda doktor geldi.
"Siz hastanın neyi oluyorsunuz ?"
Bu soruyu 3. Duyuşumdu ve önceki duyuşlarım pek de iyi değildi.
"Oğluyum ""Bakın beyefendi, kalp krizi geçirdi, ama şuan iyi fakat üzülerek söylüyorum ki... Durumu ciddi. Üzülmemesi, yorumlamaması gerekiyor. Aksi bişey olursa, kurtarmamız zor olabilir... Geçmiş olsun. "
Doktorun söyledikleri karşısında yine yerin dibine indim. Ellerim zar zor titrerken, telefonumu aldım. Annemi aramaya başladım.
"Anne nerdesin ?"
Konuşurken sesim titriyordu. Telefonumu bile elimde tutacak gücüm yoktu."Yoldayım oğlum, 10 dkya eve gelirim, sen iyimisin bişey mi oldu? "
"Hastaneye gel anne."
Dedim ve direk telefonu kapattım. 15 dk içinde annem geldi. Sesi titriyordu. Çok endişeli olduğu her halinden belliydi."Oğlum noldu bişey mi oldu"
"Serkay söylesene oğlum noldu?""Anne bak öncelikle sakin ol, babam kalp krizi geçirdi. Ama suan iyi. Fakat Üzülmemesi, yorumlamaması gerekiyor. Yoksa durum aksine gidebilir. "
Bunları söylememle annemin bayılması bir oldu."Doktor, hemşire kimse yokmu yardım edin"
Bağırmamla doktorlar geldi ve annemi dinlenmesi için odaay geçirdiler. Annem nerdeyse 2 saatir uyuyordu. Zar zor telefonla Efecan'ı aradım. Efecan hemen geldi."Yine mi hastane be abi? "
"Babam kalp krizi geçirdi. Benim yüzümden. Şimdi iyi ama durumu ciddi. Üzülmemesi, yorumlamaması gerekiyor, yoksa..."
Sözümün devamını getiremedim, istemedim ya da istedim ama olmadı. bilmiyorum...Duygu
Cansunun babası öleli daha bir gün olmuştu. Bugün yine herkes Cansulardaydı. Bizimkiler yoktu, sadece ben ve Aylin vardık. Ikindiye doğru herkes gitmeye başlamıştı. Tabikide oturanlar daha vardı. Aksam olunca herkes gitti. Birden Cansunun telefonu çaldı."Kızlar babamın iş yerinden arıyorlar. "
Cansu telefonu açtı ve hoparlöre aldı."Alo"
"Alo Cansu hanım"
"Buyrun"
"Ben babanızın danismanıyım ve haberinizi aldık, bu yüzden sirketin başına birinin geçmesi gerekiyor. "Cansu sesiz kalmıştı kim geçecek diye bekliyor gibiydi. Bizde Aylinle birbirimize bakıyorduk.
"Cansu hanım bu yüzden başa sizin geçmeniz gerekiyor. Farkındayım bir bilginiz yok ama babanızın yardımcısı ve sekreteriyle çalışarak öğreneceksiniz. Yarın saat 8.30 da burada olun. Görüşmek üzere. "
Cansu bize şaşkın şaşkın gözlerle bakıyordu.
"Kızım ne güzel ya kaptın güzelim işi."
"Ya Aylin kapmasaydıda tasarımcı olcaktı. "
Cansu hala şaşkındı. Birden bize sarıldı. Çok mutlu gözüküyordu. Gözleri parlıyordu. Serkay'a bakarkende böyle parlıyordu. Ama bu parlama ondan farklıydı, Serkay ile beraberken daha çok parlıyordu...
"Ya kızlar yarın benle gelebilir misiniz ? "
"Canım gelmeyi çok isterim ama, bizim Tuval'i biliyorsun. Gitmessem beni öldürür. Ya zaten bugün için zor izin aldım. "
"Haklısın, haklısın. Aylin sen ? "
"Benim işim yok aşkım ben gelirim."
"Ay canım çok teşekkürler. "
"Kızlar çok teşekkür ederim ya ne olursa olsun beni bırakmadınız çok teşekkür ederim. "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Beni Affet
Fanfic13.07.2010 Serkay, sen bu mektubu okurken ben belkide Milanoya gitmek için uçağa binmiş olacağım. Belkide Milano'da ...