Story # 2
~~
Papunta kaming Divisoria for early buying gifts for Christmas.
It’s already 8:00 pm.Not exact.
Si Papa ang nagda-drive.
Tahimik lang kaming nakikinig ngm music sa radio.
Pa-entrance na kami sa Nlex.
Nang biglang!
“Uy!” Biglang iwas ni Papa. Nagulat kaming lahat. Kasi wala naman kami dapat iwasan. Nasa tamang lane ang bawat sasakyan.
“Bakit Hon?” My Mom asks.
“Mayroon lang akong iniwasang babae.”
Nanindig agad ang balahibo ko.Dun kasi ako nakatangin sa Harap.
And I saw NOTHING. SERIOUSLY NOTHING!
“Ha? Pa? Wala po akong nakita. Dyan po ako nakatingin sa harap.”
“Ako din hon.”
“Me neither.”
“Tumaas nga balahibo ko oh.” Pinapakita yung braso nya na nakatindig ang mga balahibo.
“Meron talagang nagpapakita dyan. Tapat kasi ng daan na toh ay PANCHON. Yung kumara ko nga eh. Dumadaan dito ng 11 na ng gabi. Mayroong pumaparang isang babae. Hindi nila pinira hindi kasi nila alam kong modus lang yun ng pagnanakaw. Pero paglinga nila wala na yung babae. Imposibleng nakasakay agad iyon kasi SILA LANG DAW KASI YUNG DUMADAAN NG MGA ORAS NA YON. Pag dumadaan kami dito hindi man kami nakakakita pero tumataas talaga balahibo namin. Lalo na kapag malalim na ang gabi. Kaya nga minsan lang kami dumaan dito.” My lola says.
Hindi naniniwala si Papa sa mga Supernatural happnenings. Kaya akala niya namalikmata lang sya. PERO FIRST TIME LANG YUN NANGYARI SA KANYA. For his 40 years of living.
Sa tingin niyo namalikmata lang sya o TOTOO YUNG NAKITA NYA?
It’s your choice to judge! J
~~
Dedicated to PEN-PAPER-GIRL. I just miss her :) Sorry kung nakakatakot pa yung naka-dedic :)
BINABASA MO ANG
Horror Stories (One Shot)
TerrorMula sa malikot na utak ko ngunit ang iba ay may halong kakatotohanan. Hindi man nakakatakot pero salamat pa rin sa pagbabasa.
