~~~~~~
Tijdens het eten praatten we over van alles en nog wat. Over hoe het ging met op school, bijvoorbeeld. Daar praatten we normaal gesproken nooit over, dus je ziet maar hoe nerveus we waren. Er hing een spannende doch prettige sfeer.
"Dus, hoe is het nou met die sukkel van Latijn," vroeg Jeremy, hard zoekend naar gespreksstof.
"Och, dat gaat wel. Beter dan in het begin. Het is trouwens een hartstikke aardige vent, alleen een echte nerd. Echt een sukkel. Volgens mij hoort hij nog helemaal niet voor de klas te staan. Laatst kregen we het voor elkaar om de wave te doen in de klas zonder dat hij het echt goed door had." Ik grinnikte bij de herinnering. Jeremy grijnsde.
"Dat moet je bij onze lerares Latijn toch niet proberen, die ziet alles."
"Tja..."
Bijna tegelijk namen we allebei weer een hap. Ik begon maar aan het kluiven van mijn spareribs, dan hoefde ik even niet te praten. Jeremy keek op zijn horloge.
"Nog een krappe drie kwartier voor de film begint. Tijd zat. Hierna nog even een ijsje halen? Ik trakteer."
"Daar zeg ik geen nee tegen."
Van het restaurant liepen we zwijgend en likkend aan ons ijsje naar de bioscoop. Het was vlak bij elkaar. Normaal hadden we altijd wel iets om over te kletsen, maar nu leek het of er niets meer te zeggen was. Niets meer te vertellen, behalve n belangrijk ding en dat lag bij ons allebei op het puntje van onze tong maar we konden er niet opkomen. Of misschien ook wel, maar wisten we niet hoe het te brengen.
"Nog vijf minuten," zei Jeremy. "Komt goed uit, kunnen we nog even ons ijsje opeten."
Ik knikte. Ik staarde voor me uit naar de straat. Ik keek omhoog. Het begon steeds eerder donker te worden. Ik zag n enkele vroege ster in de lucht staan.
Dat deed me ergens aan denken. Plotseling vervaagde de wereld om me heen weer en bleef alleen die ster staan. Ik ben een dromer. Mijn gedachten dwaalden af naar de straatjes van Palma de Mallorca.
Ik keek in de bruine ogen van Miguel. Het leek of ik zijn stem weer hoorde.
"Tu," zei hij en drukte met zijn wijsvinger op het puntje van mijn neus, "eres un estrella."
Ik glimlachte.
"What does that mean?"
"You are a star."
Ik smolt van binnen. Versierders hoor, die Spanjaarden. Ik grijnsde breed en antwoordde:
"Yes, I am your star."
Glimlachend schudde hij zijn hoofd.
"No, you are nobody's star, you're free, and that's what makes you beautiful."
"Waar denk je aan?"
Ik keek op. Jeremy keek me lachend aan.
"Je was ergens anders."
"Ja, ik dacht zomaar wat. Niks bijzonders," antwoordde ik maar. Niet echt leuk, als je op een soort van date aan je oude vriendje terugdenkt, of wel soms?
Ik mikte mijn hoorntje in de afvalbak en liep achter Jeremy aan de bioscoop in.
~~~~~~
En dit was alweer het derde part !
Wat vinden jullie tot nu toe van dit verhaal ?
Verbeterpuntjes?
Als die er zijn hoor ik het graag (:
Vote !
Comment !
~~~~~~
