~~~~~~
Met een blik op oneindig staarde ik uit het raam, alles om me heen vergetend. Mijn blik staarde naar de zonsondergang. Kleuren eromheen vervaagden, het rood en geel werd duidelijker.
Plotseling stond ik daar weer. 's Avonds, aan het strand. Palma de Mallorca, augustus 2006. We keken samen naar de zonsondergang, wetend dat dit voorlopig onze laatste avond samen was. Hij greep me steviger vast en keek me aan. In zijn donkerbruine Spaanse ogen was al het verdriet leesbaar, maar hij was sterk. Hij huilde niet. Mijn blik gleed over zijn gezicht. Hij was zo knap, en zo lief! Ik wist dat de kans dat ik hem ooit nog weer zou zien erg klein was, maar ik was te verliefd om me er helemaal aan over te geven.
Ik voelde een brok in mijn keel, ik voelde tranen opkomen. Oneindig teder streek hij met zijn hand over mijn natte wang en zoende me nog maar eens. Ik hoorde zijn fluisterende stem weer bij mijn oor: "Te quiero..." Ik lachte door mijn tranen heen. Zo ver reikte mijn Spaans nog net. Ik hou van jou...
Ik schrok wakker en keek op mijn horloge. Shit! Half vijf! Ik had Engels nog niet af, ik moest dat verslag voor geschiedenis nog afmaken en ik had om zes uur afgesproken met Jeremy!
Back to life...
~~~~~~
Het eerste part is geplaatst c:
Tell me in de comments wat jullie er van vinden!
Af en toe zet ik er foto's en wat youtube stuff bij.
Vote !
Comment !
~~~~~~
