Nora&Youssef

Hoofdstuk 8

Het was vijf uur s'ochtends en ik moest opstaan om naar het vliegveld te gaan. Want vandaag zou Youssef komen. Ik kleed me om en ging richting het vliegveld. Ik zag Youssef daar staan en rende naar hem toe en knufelde zo steveig. "Het spijt me" zei ik terwijl ik huilde. Hij legde zijn koffer op de grond en lechte zijn handen op mijn wangen. "Het spijt mij ook" zei hij en kustte op mijn voorhoofd. Ik vertlede hem onderweg naar de auto over die jongen in de supermarkt. Toen we eindelijk bij ons auto waren vroeg hij of we naar ons huis gaan. Ik knikte en knuffelde hem nog een keer. We kwamen thuis aan en zei tegwn mijn mannetje dat hij moest gaan douche en ik wat ga klaar maken nou wat eten. Ik had zijn lievelingsgercecht gemaakt namelijk visbestilla en had een overheerlijk aarbijentoetje met slagroom gemaakt. Hij kwam naar beneden en zag zijn gespierde bovenlijf. Ik bleef er uren naar staren, totdat hij kuchtte en me holp met de tafeldekken. Wat was hij behulpzaam zeg.
Na een uurtje gekletst te hebben, en e was gedaan ben ik naar boven gegaan en deed een bloot jurkje aan. Maakte me een beetje op en liet mijn haren naar achteren. Ik deed mijn lievelings parfum van Viktor&Rolf. Ik zag er goed uit en liep naar beneden. Hij keek me met grote ogen aan en liep langzaam naar mij toe.

Youssef
Ik ging wat tv kijken totdat ik mijn wivey bij de trap zag staan. Ik was zo geschrokken, ik heb haar nog nooit zo gezien ik ken Nora die altijd zich bedekt met lange kleding en hoofddoek. Ze zag er beeldig uit Ik liep langzaam naar haar toe.

Hij wrijvde zachtjes op mijn armen en kuste mij op wang en liepen samen naar onze slaapkamer...

De volgende ochtend stond ik om elf uur op en zag dat Youssef al naar zijn werk was gegaan. Ik nam een heerlijk bad en maakte een ontbijtje voor mezelf. Ik ging het huis een beetje schoonmaken. En belde daarna mijn moeder, want die belde ik elke dag. Ik miste mijn zusje Fatima en kleine broertje Nawfal. Ik was weer gewend met hun in deze maand. Ik sprak ook met hun en ging naar se keuken, want het was weer 16:00 en moest eten maken, want mijn mannetje komt om zes uur thuis en heeft heel erg honger.
Ik kreeg een belletje van Hayat. "Heey schat hoe is het?" "Nora lieverd je moet nu naar het ziekenhuis komen mama..." "Wat is er met mama?!! Hayat wat is er gebeurd?!!" Vroeg ik paniekerig

Ik wil graag weten van wat jullie ervan vinden. Dit is de eerste keer dat ik dit doe. Doorgaan of niet?