Nora&Youssef

Hoofdstuk 18

Ik werd wakker en zag mezelf op de bank en zag Youssef tegenover mij slapen. En maakte hem wakker. 'Waarom ben je gisteren niet gekomen?' Vroeg ik boos. Hij stond op en pakte mijn arm hard vast. 'Jij bepaalt niet of ik thuis moet komen!' en liep weg. Ik viel op de grond en begon te huilen. Ik ging het huis een beetje schoonmaken. Ik voelde me niet zo lekker. Ik stond op een stoel om de ramen schoon te maken. Ik voelde me duizelig en viel van de stoel op de grond met mijn hoofd tegen de rand van de tafel. Ik hoorde Temir en Isra huilen, ik wou opstaan en naar hun toe gaan, maar het kon niet. Mijn hoofd voelde zo zwaar en zag alles zwart.

Youssef
Ik liep naar huis om een dutje te doen, want ik was wel moe van werk. Ik deed de deur open en hoorde Temir en Isra huilen ik liep naar hun toe en zag Nora op de grond met allemaal bloed op de grond. Ik rende naar haar toe en pakte Nora naar de auto ik pakte Temir en Nora en reed naar het ziekenhuis. De dokters zeiden dat ze veel bloed heeft kwijtgeraakt. Ze zeiden dat ze snel bloed nodig hebben. Ik gaf mijn bloed . Na drie uurtjes zeiden ze dat het weer goed met haar gaat, maar dat ze vooral moest uitrusten. Na een uurtje deed ze haar ogen open en mocht naar binnen. Ik nam Temir en Isra mee en liep de kamer binnen waar Nora op een bed lag met een band om haar hoofd heen. Ze keek me aan en vervolgens naar Temir en Nora. Ik zat naast haar op een stoel. We zeiden de hele dag niks tegen elkaar. Na een tijdje brak ik de stilte. 'De dokter zei tegen mij dat je bent gevallen op dezelfde plek waar je 2 weken geleden op je hoofd bent gevallen. Wie heeft jou toen laten vallen Nora?' Ze draaide zich om en ik pakte haar kin vast. 'Kijk me aan als ik met je praat ! En je moet nu mijn vraag beantwoorden. Wie heeft je laten vallen die dag?' 'Marouane' zei ze en draaide zich weer om. Ik maakte eem vuist en sloeg op een tafeltje. Nora schrok ervan. De assistenete kwam de kamer binnen en vroeg of alles goed gaat. 'Ja hoor' zei ik en ze liep weg.
'Ik ga wat eten voor je halen' zei Youssef en liep weg. Na een half uurtje kwam hij met een KFC menu. Hij had ook voor zich zelf gehaald. Samen aten we het op. 'Saffi ik zit vol' zei ik en hij knikte. 'Waneer mag ik weer naar huis?' Vroeg ik. 'De dokter zei dat je nog een nacht hier moet blijven en daarna mag je naar huis' antwoordde hij.