Our College Love Story

Chapter 6-9

Kristen's Pov

Kawawa naman sina Gov Jerry at Mark, napagalitan dahil sa gulo kanina, Pagkalabas nila sa office agad kaming lumapit, "kamusta pare?" tanong ni Mac, "medyo hindi, mukang malilintikan talaga kami" malungkot naman na sabi ni Jerry,  "disappointed talaga si Dean eh" sabi naman ni Mark, "sorry talaga mga pare?" sabi ni Gio, "wala yun, may kasalan naman sila eh, we just need to explain it sa dean nila" sabi Jerry, tumango lang kami at umalis na sila ni Mark, "uwi na muna kami" pagpaalam
 namin nina Kirsten at Curtny, "you better rest na babe" sabi ko kay Gio, sabay yakap sakanya.

Pagdating sa bahay may nakita akong may ibang kotse sa labas ng bahay namin, pagpasok ko binigay ko agad sa maid namin yung bag ko, "maam may bisita po" sabi ng maid, "Ha? sino?" tanong ko, tinuro nya ang sala, "Robert daw po" sabi pa nito.

Pagdating ko sa sala, "anong ginagawa mo rito?" sabi ko, "Ka"panimula nya, "gulo lang to Robert kaya please umalis ka na" sabi ko, "Kirsten, andito lang naman ako para humingi ng tawad" sabi nito, "okey na, pumunta na sina Mark sa school nyu" sabi ko, "hindi naman yun" sabi nya, "gusto ko lang mag sorry talaga, alam ko mali yung ginawa ko, alam mo naman mahal kita eh, pero I promise hangang dito na lang ako, and I assure you na hindi ko na kayo gugulohin" dugtong nito, niyakap ko sya, "I'm sorry talaga, pero hangang friends lang ang kaya ko" sabi ko, "It's fine, pero kapag ikaw sinaktan iwan mo agad, andito naman ako" hirit pa nito bumitaw ako sa yakap at pinalo sya, tumawa naman ito, nagusap pa kami ni Robert at nagkaliwanagan na rin kami.

"Pano ba yan, uwi na ako" pagpaalam ni Robert, tumayo kami, "thank you talaga" sabi ko, "Kay Trexia ka mag thank you, sya ang nag palinaw sa isipan ko" sabi nito at umalis na, kasabay ng pagdating ni Mirzi, iniwasan ko sya ayoko ng gulo, "haba ng hair mo ah pati isa sa Hao brothers inlove sa'yo" sabi nito, hindi ko sya kinibo at patuloy na umaakyat ng hagdan, "ano kaya ang sasabihin ni Gio na andito si Robert sa bahay" sabi pa nya, "wala ka ba talagang magawa sa buhay mo? pumasa ka kaya sa subjects mo bago ka makialam sa buhay" sabi ko sabay talikod sa kanya at pumasok sa kwarto.

humiga ako at dinampot sa bag ang cellphone ko, gosh? 35 text messages mula kay Curtny, puro pick up ang text nito, I checked my missed call, 20? tinawagan ko agad si Curtny, agad naman nya itong sinagot, "asan ka?" bungad nya agad, "nasa bahay syempre, bakit ba?" tano0ng ko "labas ka dali, si Gio" sabi nito, "ano? si-si Gio" kinakabahan kong sabi, agad naman akong tumakbo at pinaandar ang kotse ko.

Pagdating ko kina Curtny,  nakita kong patay yung ilaw, tumakbo ako papasok sa bahay pagbukas ko ng pinto bigla itong umilaw, "surprise!" sabi ni Gio, nakita kong tumatawa sila, I hug him tight, "para saan to?" tanong ko, "nagusap kami ni Trexia, and na liwanagan ako, kaya sorry, sorry sa lahat, sorry sa inasal ko sa bagio, and kailangan kong bumawi" sabi nito, naluha ako sa saya, hindi ko alam ang isasagot kaya I hold his neek and I tip toed and kissed him. Best kiss of my life.

Trexia's Pov

Late na akong na gising kaya ito, para akong ginigiling na nagmamadali dito, patakbo akong bumababa sa hagdanan, "hindi maganda sa isang future doctor na late" sabi ng isang matanda paglingon ko si lolo pala, lumapit ako para magbigay galang sempre, "please give time to come home early mamaya" sabi nito, "why po?" sabi ko sabay tingin kay Daddy, "we need to talk about something" sabi nito at umalis na, "para saan dad" bungad ko agad kay daddy, "just come home early later anak, please" sabi nito, paglabas ko ng dining area, "wanted ka?" sita ni Kuya Lemuel, wated kasi yung code namin kapag may kailangan si lolo sa amin, tumango naman ako, inakbayan ako ni kuya Robert, "welcome to the club" sabi nila, "atleast hospitals yung hahawakan  ko" pagyayabang ko "may point" sagot naman ni kuya Lemuel at nag apir kami, trust me kawawa kaya sila palagi silang pinapatawag sa company at nag uumpisa na ang training nila.

Dahil subrang late na ako, hindi na ako pumasok sa first subject, pagdating sa building, agad akong pumunta sa tambayan, nandoon na pala silang lahat, "bakit absent ka?" sita agad ni Kirsten, "na late kasi ako na gising, tapos kinausap pa ako ni lolo, kaya hindi na ako naka abot" sabi ko, tumayo naman ang tatlong baliw at hinawakan ako sa noo at leeg, "ano ba" sigaw ko, "may lagnat ka ba?" sabi naman ni Kristen, "sira" sigaw ko, tumawa naman sila.

After class, agad naman kaming tumongo sa parking lot, "tara sa bahay muna tayo tumambay" sabi ni Earl, "pass ako" sabi ko, "ha? bakit?" tanong ni Mark, "kailangan naming e meet yung bagong partner sa bagong hospital" sabi ko, "since when ka naki alam sa business nyu?" sabi ni Kirsten, "kanina lang ng inutusan ako ni lolo na pumunta, so ayun" sabi ko, tumango naman sya and I give Mark a kiss sa cheeks at umalis na ako.

Pagdating sa bahay, mukang dumating na ang bisita, "I'm sorry, I'm late" sabi ko pagkapasok ko, "it's okey anak, halika" sabi ni mommy, tinignan lang ako ni lolo without any emotions, time maters talaga sa kanya, "ano ba ang nangyari?" bulong ni kuya Robert, "traffic kaya, rush hour" bulong ko rin, tumango lang ito, "I'm sorry, I'm late" sabi ng isang lalaki, pag lingon ko si Kevin pala, anong ginagawa nya dito, "halika rito iho, Trexia, I know magkakilala kayo, this is Kevin Chaoi, from Chaoi group of companies ang bago nating investors" sabi ni lolo, and he shake my dad's hand, pati kay mommy at sa mga kuya ko, "Trex" bati nito, tumango lang ako.

"Good thing at magkakilala kayo, iha, same passion, same dream, hindi kayo mahihirapan sa isa't isa" sabi pa ni lolo, "bakit ho?" tanong ni Kevin, "Hindi mo ba alam na bagay kayo iha?" sabi ng mommy ni Kevin, nanlaki naman ang mata ko sa sinabi ng mommy nya, "kaya nga, why both of you date" sabi ni lolo, kaya na bulonan ako, "pero Trexia has..." sabi sana ni Kevin ng inapakan ko ang paa nya umaray ito kaya na kuha ko ang attention ng lahat, "lolo, I have goals pa, I don't have time to date" sabi ko, "yes I know pero mas okey pag sanay na kayo magkasama" pilit na diin ni lolo, bakit pilit kaming pinagdidikit ni lolo, "let's just eat muna, pwede" sabi ni daddy, kaya kumain kami, why I got this feeling na hindi lang ito simpling dinner? tinignan ko si Kevin and he gave me a look na nagtatanong kung okey lang ako, I just nod and pinatuloy ang pagkain, pero bakit parang kinakabahan ako sa takbo ng dinner na ito, bakit?