The Vampire Diaries: The Return (Voltooid)

41. Het afscheid

Damon p.o.v.

Nadat Luca en Lady Ulma hier een weekje hadden gelogeerd, was het voor hun ook echt wel tijd om weer naar huis terug te keren. Iedereen vond het jammer dat ze weggingen, zelfs ik. (Alleen zou ik dat nooit laten merken of toegeven!).

"Ik ga jullie echt missen!!", snikte Elena terwijl ze Lady Ulma een knuffel gaf en Luca een zoen op zijn wang gaf.

'Bedankt voor alle hulp.', zei Stefan, ook hij kreeg het moeilijk om zijn gevoelens in bedwang te houden. Het was langs de ene kant schattig, en langs de andere kant vreselijk irritant.

"Dank u wel voor het redden van mijn leven.", zei ik zo formeel mogelijk.

'Is die gast dan tot geen enkel gevoel in staat?', zei Luca verbaasd, waarop iedereen (zelfs ik) in lachen uitbarstte.

"Ik ben tot diepe haat in staat!", reageerde ik droogjes.

'Tot humor zo te horen ook.', zei Lady Ulma glimlachend, ondanks dat ze aan het huilen was.

"Jullie moeten ons snel weer komen bezoeken!", zei Elena glimlachend, terwijl ze miniscule traantjes van haar wangen wegveegde.

'Probeer mij maar eens tegen te houden!', lachte Luca.

"Dat beschouw ik als een uitdaging!", zei ik terwijl ik mijn hoektanden liet zien.

'Je waagt het niet!!', schreeuwde/dreigde Elena.

"Nee, chef!!", zei ik terwijl ik salueerde.

Daarop barstte iedereen weer in lachen uit.

'Hoe zit het eigenlijk tussen jou en Bonnie??', vroeg Matt lachend.

"Dat gaat jou niets aan, Mutt!", wou ik al zeggen, maar Bonnie was me voor.

'Heel goed.', zei ze blozend.

Ik begon ook lichtjes te blozen.

"Kijk eens aan!!", zei Luca triomfantelijk, "de macho is dan toch tot gevoelens in staat!".

Iedereen begon te lachen, dus deed ik maar vrolijk mee.

"Ik denk dat Mutt en Meredith ons ook iets moeten opbiechten!", zei ik terwijl ik ze een speelse knipoog gaf.

De rest keek hun verbaasd aan, ze waren zelf te hard in shock om iets te zeggen, dus deed ik (als aardige jongen kuch-kuch!) dat maar.

"Ik betrapte hen in de berging, heel dicht op elkaar. Oké, het is daar klein, maar zo klein dat je op elkaars schoot moet zitten met de lippen tegen elkaar gedrukt??!", zei ik met een evil-grijns.

Er klonken "oe's" en "aah's" uit de vriendenkring.

Meredith en Matt keken blozend op, als door de bliksem getroffen.

"Ik wist het wel!!", riepen Elena en Bonnie tegelijkertijd uit, waardoor iedereen weer in lachen uitbarstte.

'Het was leuk bij jullie, maar als ik voor zonsondergang thuis wil zijn, dan zal ik nu toch echt wel moeten vertrekken.', zei Lady Ulma sipjes.

Luca knikte instemmend.

"Dan zal ik jullie daar eens bij helpen.", zei ik terwijl ik een poort door middel van mijn macht opende.

'Dat ik de dag nog mag meemaken dat Damon Salvatore iets aardigs doet.', zei Matt terwijl hij in lachen uitbarstte.

"Ga nu gewoon die poort door!", zei ik tandenknarsend, het was energieslopend om dat zo lang vol te houden.

Ze keken nog een laatste keer om, terwijl wij hun huilend en lachend tegelijkertijd uitzwaaiden.

Na een tijdje verdwenen ze aan de horizon, en sloot ik de poort weer.

"Hup-hup!! Het was een lange dag! Iedereen naar bed!!", zei mevrouw Flowers terwijl ze ons glimlachend aankeek.

'Home sweet home.', mompelde ik terwijl ik de trap op liep.

Toen ik in mijn kamer lag liet ik me uitgeput op het bed vallen.

------------------------------------------------------

- "Damon??"

* 'uhuum?'

- Mag ik bij je komen liggen?

* zucht

Natuurlijk mag je dat, Bonnie.

...

"Slaapwel."

'Slaapzacht.'