The Vampire Diaries: The Return (Voltooid)

32. De Duistere Demensies

Elena p.o.v.

Nadat ik door de poort was gegaan, kwam ik weer in de bekende rode atmosfeer van de Duistere Demensies. (Zie boek 3&4: Razernij en Duister Weerzien. Het is niet echt belangrijk voor in dit verhaal, maak je geen zorgen als je het niet hebt gelezen. 😉)
Het voelde vertrouwd om hier weer te zijn, maar ook wat onbehaagelijk. Hier hadden we ook al het één en het ander meegemaakt...

Ik klom de heuvel, waarop ik beneden was 'geland', op en ik stond aan het dal waarin de stad gelegen was. Ik liep er rustig op af. Er stonden bewakers beneden die als één man op me afkwamen lopen. Ze grepen me vast, en ze vroegen me naar de reden van mijn bezoek. Ik zei, naar waarheid: "Ik kom om een vriendin van mij, Lady Ulma, te bezoeken.". Net zo snel als dat ze me hadden vastgegrepen, lieten ze me weer los. 'Mijn excuses, volgt u mij maar naar haar paleis.'. Het woord 'paleis' was me niet ontgaan, maar ik maakte er maar geen opmerking over, dus volgde ik hen rustig tot aan het 'paleis'. Toen we er aankwamen kon ik mijn ogen niet geloven, het was schitterend. We liepen naar binnen. De eerste bewaker liep naar boven, om Lady Ulma te gaan halen. De andere bleef bij mij in de inkomhal, die prachtig was! (Zie foto bovenaan). Toen Lady Ulma mij zag, seinde ze naar haar bewakers dat alles in orde was en dat ze konden vertrekken. Toen we alleen waren vloog ze me om de hals, en we barstten samen in (vreugde-) tranen uit.

Nadat we elkaar innig hadden omhelsd, gingen we naar de woonkamer, die in de zelfde stijl als de inkomhal gedecoreerd was, zitten. Ik vroeg haar wat er gebeurd was, met dat ze nu in een paleis woonde. Ze glimlachte geheimzinnig, maar ze begon dan toch te vertellen.

'Nadat jullie waren weggegaan was iedereen in de ban van jou, het jonge meisje dat een oude vrouw hielp. Het volk redeneerde dat als één iemand zo een verschil kon maken, dat we samen alles konden veranderen. We pleegden samen een staatsgreep, en we doodden de aanhangers van die hypocriet. Daarna hebben we een verkiezing gehouden, en die heb ik gewonnen. En dat allemaal dankzij jou!', vervolgde ze met tranen in haar ogen. "Dat is geweldig!!", riep ik blij uit. 'Maar waarom ben je hier alleen naartoe gekomen??', vroeg ze bezorgd.

"Toen we in ons dorp de orde probeerden te behouden, en daarvoor naar hier kwamen, was Damon dood. Dat dachten we toch, maar toen kreeg Bonnie een bericht van hem, dat hij nog leefde. En nu ben ik hier om hem terug te halen.", legde ik haar uit.

'En waar is Bonnie, en Meredith??', vroeg ze verbaasd.

"Bonnie is bij Sage, Sage heeft ons verraden en Bonnie ontvoerd, hij heeft Matt verwond en Meredith bleef thuis om hem te verzorgen.", legde ik haar uit.

'Sage?? Die was hier een paar dagen geleden nog.', constadeerde ze verbaasd.

"Maar weet U waar ik een kitsune-roos kan halen, of vinden??", vroeg ik haar hoopvol. Ook kreeg ik een hol gevoel in mijn maag toen ze over Sage begon.

Ze glimlachte en zei: 'Ik heb er een paar in mijn tuin laten planten uit voorzorg. Je kan er zoveel meepakken als je wilt.', zei ze vriendelijk.

"Dat zou zo vriendelijk van U zijn.", zei ik met tranen in mijn ogen.

'Maar natuurlijk, maar eerst blijf je hier, om van de zware reis te bekomen. En ik ga met je mee terug, en ik zal ook meegaan voor Damon. Ik heb een bepaald aanzien hier gekregen, en ik heb dus zo mijn connecties. Ook organiseer ik een groot bal ter ere van je komst.', zei ze met een twinkeling in haar ogen.

"Dank U, maar ik heb helemaal geen baljurk.", zei ik beschaamd.

'Dan zal ik dat eens oplossen. Maar eerst verstuur ik de uitnodigingen.', en met een achteloos gebaar vlogen honderden brieven de deuren uit. Lady Ulma moest mijn blik hebben gezien, want ze zei geruststellend: 'Wees gerust, ik gebruik mijn macht alleen voor dingen die iedereen ten goede komen.'. Ik knikte haar glimlachend toe. Maar toen zei ze bezorgd: 'Je zal wel moe zijn van die lange reis! Hup! Naar boven!! De eerste kamer links is helemaal voor jou!!'.

Ik bedankte haar, waarna ik naar boven liep, de mooie hemelsblauwe kamer binnen. Waar ik direct op het bed plofte en in slaap viel. Met de geruststellende gedachte dat alles goed zou komen viel ik in slaap.