LET ME BE THE ONE

Heartbreak pt. 2

Chapter Four (Heartbreak pt. 2)

"Dana, this is the last time na magpapasensiya ako sayo. Sa susunod na siraan mo pa si Pau, I'm sorry pero baka kung ano lang ang magawa ko. Dana, PLEASE. Stop this, hindi ko alam kung may kasalanan kami sayo o may kasalanan sayo si Pau? Pero kung ginagawa mo to para gantihan ang kung sino man samin. Pasensiya, di mo kami masisisra." sabi ni Kid.

Bakit ba ayaw niya kong paniwalaan?!

Porket ba hindi niya ko ganun kakilala?

Dapat pala hindi na lang ako nag-salita, edi sana hindi na humantong sa ganto.

Tama si Kid, I'm fucking STUPID -_____-

Ang tanga ko, sa tingin ko papaniwalaan ako ni Kid eh hindi niya naman ako kilala.

At tsaka wala akong proof na mapakita sa kaniya.

Ang BOBO mo Dana!

Lahat ng tao hinuhusgahan ka dahil sa kagagahan mo!

Ang tanga tanga tanga mo talaga.

"Let's go". sabi ni Kid kay Pau.

Ngiting tagumpay naman ang higad! Pasalamat siya mahal na mahal siya ni Kid!

Hintay ka lang Higad, may araw ka rin kay Lord.

Naiwan kaming tatlo nito nila Perri at Drew.

"Bes, ok ka lang ba? Hindi kaba sinaktan ni Kid?". tanong ni Perri.

"Physically, no pero sa loob ko sinaktan niya ko." sabi ko. Lalo akong napaiyak.

Gantop pala yung pakiramdam pag nasaktan ka ng taong pinaka mamahal mo..

Yung mas masakit pa sa sugat.

Mas masakit pa sa lahat.

Yung hindi nagagamot ng alcohol, betadine.

At mas lalong hindi agad agad nawawala pag nilagyan mo na.

Nakakalungkot na yung taong mahal ko pa yung gagawa sayo ng ganto, sa kaniya pa ko nakarinig ng masasakit na salita.

Sobrang sakit, grabe!

"Ano ba kasing nangyari Dana?". tanong ni Drew

"Nakita ko si Pau nakikipaglandian tapos hinanap ko si Kid at sinama siya dito sa tambayan. eh pag dating namin wala na sila Pau." paliwanag ko kay Drew.

"Dapat kasi pinicturan mo na lang eh para may pruweba ka na ginawa talaga ni Pau yun." sabi ni Perri.

Eh nawawala nga yung phone ko eh. -______-

"Balak ko nga talagang gawin yun eh kaso di ko makita yung phone ko." sabi ko.

"Hay nako. Halika na nga kayo! Wala na daw tayong last subj, umuwi na tayo." sabi ni Drew.

Eh paano yung audition? Hindi na ko sasali?

Sayang naman.

"Bes, paano yung audition?". tanong ko kay Perri.

"Hindi na daw tuloy be. Next month na lang daw, isasakto na lang daw nila sa Foundation Day." paliwanag ni Perri.

Ah okay.

Tumungo na kami sa room.

"Dana, una na ko ha. My driver is waiting for me na eh. We will having a family dinner kasi tonight. Kung gusto niyo sabay na kayo sa car?". sabi ni Perri.

Rich kid talaga neto ni Perri. May driver pa. Nag fafamily dinner pa sila, sa amin di uso yun eh.

"Drew, sasabay kaba kay Perri?". tanong ko.

"Hmmm hindi na." sabi niya.

"Sige Perri, mauna kana. Di na din ako sasabay. May dadaanan pa ko eh." sabi ko.

Umuwi na si Perri.

"Ah Drew, una na ko ha. Bye ingat!". sabi ko

Nakakapagod ngayong araw. Daming nangyari.

"Hep! Hep! Sabay tayong uuwi, wait lang." sabi niya at kinuha na niya yung bag niya.

Bait talaga neto ni Drew. Sana ganyan din si Kid.

"Let's go! Hahatid na kita sa inyo." sabi niya

Aba, baka makikikain na naman to sa bahay. Tsk tsk.

"Makikikain ka naman." sabi ko.

"Alam mo din!". sabi niya.

Hays, kahit kailan talga to.

Naglakad lang kami papunta sa amin. Mga 10 minutes na lakaran lang naman to.

Tahimik lang ako pero si Drew na kwento ng kwento, tango lang ang tangi kong sinasagot sa kaniya.

Di ko talaga kasi makalimutan yung pangyayari kanina.

Di ko ineexpect naganun pala magalit si KId.

"Dana! anong tawag sa palakang maingay?". tanong ni Drew.

Ano na naman? Pati palaka dinadamay neto.

"Ano?" sabi ko.

"Edi palakang bakla." sabi niya.

Conry wola. -______-

"Ah ok." sabi ko na lang.

Tumigil siya sa harap ko.

At niyugyog ako.

"Huy! Tanungin mo ko kung bakit palakang bakla ang tawag dun! Pambihira ka naman oh!". sabi ni Drew.

Baliw talaga to, daming alam.

"Oh bakit palakang bakla tawag dun?". walang ganang tanong ko.

"Kasi kaya palakang bakla kasi diba yung mga bakla maingay pag hindi nakakabuking o kay pag di nakakachupa." sabi ni Drew.

O______O

Loko talaga to! HAHAHAHA Hype na to! Bahagyang natawa naman ako dun.

"Mga kalokohan mo talaga noh! Hahahahaa". sabi ko sabay palo sa kanya.

"Ganun naman talaga sila pag di nakakachu- Aray naman! Nakakadalawa kana ah! Masakit na!". sabi niya, pinalo ko kasi ulit siya.

Bastos naman kasi neto! Hahahaha

Pero tanong lang? Totoo ba yun? Hahahahahah

"Uy tumawa na siya oh!" sabi ni Drew.

Di ka kaya matatawa kung ganto makaksama mo?

"Dahil dyan makikikain ako sa inyo. Ano kayang luto ng mama mo? Bigla tuloy akong nagutom." sabi niya.

Kahit kailan talga to. Takaw takaw eh. Mamumulubi na kami dito eh.

"Patay gutom ka talaga!" sabi ko sabay takbo.

"Aba! Loko ka ah!". sabi niya at hinabol na ko.

Ang sarap magkaroon ng kaibigang hindi ka iiwan at dadamayan ka, yung tipong pag may problema ka papatawanin kapa. Sana wag silang mawala ni Perri sa buhay ko. Sila na lang yung taong binibigyan ako ng importansiya at nagmamahal sakin. Syempre! Mahal din ako ng pamilya ko noh!

(A/n: Natutuwa naman ako ☺ Kahit papano may nagbabasa at yung iba nagvovote. Maraming salamat po! Napasaya niyo po ako ng sobra ☺ Sana suportahan niyo pa po ako dito sa story ko ☺ Labyu guys ☺☺♥)