Tutuklu

T-3

Kesinlikle multimediadaki şarkıyla okumanızı tavsiye ederim. Çok güzel olacaktır. İyi okumalar 😊😊

Şuan sınıfın kapısında durmuş o bana ben ona bakarken suratında çatlak bir sırıtış oluştu.

Ege kolumdan tutup çekiştirmeye başladığında bakışlarımı Batu denen şapşaldan çektim. Ve Ege'ye döndüm. Bütün sınıf bizim grupta dahil herkes ben ve şu şapşal arasındaki bakışmamızı izliyordu taki ben bakışlarımı ayırana dek.

Ege'ye döndüğümde bana "Sakin ol bi bok yapamaz." dese de içim rahatlamadı.

Ama ben bugüne kadar kendini asla ezdirmemiş ne olursa olsun başı dik Tutku Pekkan olarak asla kendimden taviz veremez endişe ettiğimi belli edemezdim. Ben bu adamdan endişe dahi edemezdim.

Gözlerime buzlarımı yerleştirip, suratıma ifadesizliğimi ekledim. Ve herkese takmıyorum pozlarımı verdim. Bunu yapmayı küçükken babam öldükten sonra öğrenmiştim. Tabi bu başka sebeplere mal olmuştu.

Şuan ki bakışlarım işe yaramış ki herkes biraz daha büyük bir şaşkınlıkla bakmaya başladı.

Dün oturduğumuz en arka sıraya geçtik. Ege yine yanımdaydı. Kulağıma doğru eğildi ve saçlarımın arasından burnunu yanağıma sürterek konuşmaya başladı. Bunu kesinlikle herkesi hem beni hem de çapkın kendini kıskandırmak için yaptığını biliyordum. Bu yüzden hafifçe sırıtıp ona ayak uydurdum.

"Asla kendinden taviz verme. Korkularını belli etme" diye fısıldadı kulağıma.

"Asla kendinden taviz verme. Korkularını belli etme." diye fısıldadım kulağına

O benim gerçekten abim gibiydi. Bu şekilde söylediklerini tekrar edince suratıma gülümsedi ve alnıma bir öpücük kondurup geri çekildi.

Herkes bize bakarken özellikle bir cift mavi ve tepesinde dikilen yandaşları, bundan rahatsız olmadım değil ama çaktırmadım da.

Rüzgar ve Defne bize bakıyorlardı. Ama neden olduğunu anlamış olacaklar ki gülümsüyorlardı.

Tam oturacaktık ki bir ses duydum. Arkamı döndüğümde ellerini cebine sokmuş pişkin pişkin sırıtan, bana doğru yavaş yavaş yürüyen bir Batu görmeyi beklemiyordum.

"Demek okulumuza yeni gelen cesur yavru kuş sensin ha!"diyerek yanıma geldi. Bende ona dönerek

"Demek okulumuzun kuru kafası polislerin elinden kurtulmuş ha!" diyerek onun sırıtışına sırıtarak karşılık verdim.

Bir anda ciddileşti ve yüzündeki tebessüm silindi. Benim gibi buzlarını gözlerine çekti. Anlaşılan o da bu işte en az benim kadar iyi. Ama asla kimse beni bu konuda geçemez. Sınıfa döndü ve ellerini iki yana açarak

"Arkadaşlar anlaşılan yeni gelen yavru kuşumuza benden pek bahsetmemişsiniz." dediğinde bende ona doğru bir adım attım ve

"Hayır senden bol bol bahsettiler Batu Akman. Ama ben nolursa olsun yine de aynı şeyi yapardım. Suçlulular cezalarını çekmeli öyle değil mi?" herkes bana deliymişim gibi bakıyordu. Çok şaşkındılar. Etrafta hiç ses yok sadece bizim konuşmalarımız vardı. O da bana doğru bir adım attı ve aramızdaki mesafeyi biraz daha azalttı.

"Bana bak kızım. Ben öyle çevrende gördüğün kılıbıklara benzemem. Bana düzgün davranıp önümden çekileceksin."

"Çekilmezsem ne yapacaksın? Yoksa beni de mi öldürürsün?" dedim ama dediğim gibi gözlerinden ateş çıkması bir oldu. Suratının gerildiğini göz bebeklerinin büyüdüğünü görebiliyordum.