Tutuklu

T-5

Bu bölüm upuzun bir bölüm oldu. Umarım beğenirsiniz. Votelerin ve görülmelerin artmasını diliyorum. Hepinizi öpüyorum hepinizi seviyorum iyi okumalar.😘😘😍
Multi= Tutku pekkan

💜💜💜💜💜

Dersler bütün gün boştu. Bizde gerçek bir sınıfla tanıştık. O kadar güzel vakit geçirdik ki. Bu sınıfın çok komik anılarının olduğunu öğrendim.

Son dersin zili çaldığında hala herkes bizim sıradaydı. Zil sayesinde herkes ayaklandı. Bizde kalkıp toparlandık.

Çantamı tek omzuma taktım. Yaralı elimi kullanmadan destek verip düşmemesini sağladım.

Sınıfa döndüğümde herkese hoşçakalın dedim. Batu'nun gülümsemesi bir kere daha gözüme takıldı. Gerçekten ona gülmek yakışıyordu. Bana karşılık olarak yine kafasını salladı. Ben de ona gülümsedim. Sınıftan çıkmadan Ege elimi tuttu. Ona baktığımda

"Bugün yeni evimize kavuşacağız." dedi. O zaman hatırladım. Evet annem evi bulmuş ve bugün gösterecekti.

Hatırladığımı belli edercesine gülümseyip elimi elinden çektim ve tek elimi beline sarıp yürümeye başladım. O da kolunu omzuma sardı.

O şekilde sınıftan çıktık ve arkamızda yine şaşkın gözler bıraktık.

Bahçede arabayı kullanması için anahtarı Ege'ye attım. Elim yüzünden kullanamayacaktım.

Rüzgar ve Defne de bizi arkadan takip edecekti. Önce bizim eve gidecektik. Galiba hala sabah olanlardan dolayı benim için biraz tedirgindiler.

Bu sorunları tekrar aşmak için onların yanımda olmasını istiyorum.

Eve geldiğimizde Rüzgar 'lar da hemen arkamızdan geldiler. Birlikte içreri girdiğimiz zaman annem bizi kapıda karşıladı. Kafasını hafif sağa doğru eğdi ve yanağında bir damla yaş aktı.

O zaman okulda olanlar hakkında bilgilendirildiğini anladım.

Hemen bana sarıldığında yapabildiğim tek şey onun gibi kollarımı beline sarmak oldu.

Benim kendime verdiğim sözler vardır. Asla kendimi bana yanımda olduğunu kanıtlamamış her hangi biri için üzmem, hiçbir zaman masum olmam zaten olamam, asla küçük düşmem, asla ağlamam hiçbir zaman asla, kimseye boyun eğmem, her zaman insanlara karşı merhametsiz olurum.

Merhamet yok, asla af yok. İnsanlara asla acımayacaksın yoksa bu hayatta yaşayamazsın.

En sonunda annemi biraz sakinleştirip iyi olduğuma ikna ettiğimizde sonunda asıl mevzuya dönebilmiştik.

Annem bizim için seçtiği evin tamamen hazır olduğunu söyledi. Evi hiç görmemiştik. Bize evi sürpriz yapacaktı. Ve bunun yanında çok büyük bir sürprizi daha oldu.

"Size büyük bir sürprizim daha var."dediğinde hepimiz ona meraklı gözler ile baktık. Tabi ben size Defne ile Rüzgar'ın kuzen olduğunu söylememiştim. Birlikte yaşıyorlar zaten.

En sonunda annem konuştuğunda "Yeni eviniz Rüzgar ve Defne'nin oturduğu sitedeee"dedi.

Ben en başta büyük bir şok yaşasamda en sonunda annemin üstüne atladım. Anneme döndüm ve

"Anne madem ev tamamen hazır. O zaman ben bu geceyi yeni evimizde geçirmek istiyorum" dedim.

Annem en başta asla olmaz gözlerle baksa da benim bu hastalık problemlerim yüzünden dayanamayıp kabul etti.

Ben, Ege ,Rüzgar ve Defne hep birlikte evimize doğru yola çıktık. Nasıl olsa evin yolunu biliyorduk. Bizimkilerin evinin yanlarında bir yerde olacaktı. Annem bloğun sayısını söylemişti bizde ona göre bulacaktık.