KRİSTAL "Sıra Kadına Geldiğinde..."

3-Uğrunda Herşeye

1874

"Onu oraya götüremem Annie.Atlar,oklar,bir sürü insan..zarar görebilir."

"William,ona bunu yapma oğlum! Görmedin mi ne kadar istiyor. Üstelik ona bugün olduğunu söylememişsin bile."

"Söylemedim çünkü durmayacak! Asi kanının siz de farkındasınız."

"Ona bunu sen öğrettin! Şimdi şikayet mi ediyorsun?"

William akıllara zarar gülümsemesini gönderdi Anne'e. "Pekala Bayan Anne. Artık çocuk değilim. Onu götürmek istemiyorum,çünkü on üç yaşında güzel bir kız. Kendim dahil herkesten onu korumak zorundayım."

Genç kadın bir an afalladı. "Söylediğin şey,anladığım anlama mı geliyor?"

"Doğduğundan beri onu kendi canımdan çok sevdiğimi ve koruduğumu biliyorsunuz. Ona zarar verecek hiçbirşeyi söylemem ve yapmam! İçiniz rahat olsun. Şimdi yalvarıyorum yarışların bugün olduğunu söylemeyin."

"Tamam William.Lütfen onu üzmeden hallet."

William başıyla selam verip giderken Anne'in içini büyük bir huzur kaplamıştı. Yıllardır içini kemiren ya Will kızıma aşık olmazsa korkusu artık bir nebze olsun azalabilmişti. Anne her zaman erkeklerin,büyüdüğü kişiye aşık olma ihtimalinin kızlarınkinden daha düşük olduğunu biliyordu. Kızlar ise güvendikleri erkeğe hemen kapılırlardı ve William'la Crystal arasında güvenden çok çok fazla şeyler vardı. Ne yazık ki Anne küçük kızının kalbi için endişelenmeyi bırakamıyordu.

William'ın arkasından bakan annesini izlerken,genç delikanlının taklidini yaptı Crystal.
Yalvarırım yarışların bugün olduğunu söylemeyin-miş. Sana bunun hesabını soracağım Hawk* dedi hırçınlıkla. William'ı o kadar iyi tanıyordu ki gidip bir plan yapacaktı,sonra da bunu yoluna koyabilmek için Crystal'a pamuk gibi davranacaktı. Ama artık bunlara inanacak yaşı geçtiğinin farkında değildi.

Tam da kızın düşündüğü gibi oldu. Daha bir saat dolmadan genç adam yanında bitiverdi. "Bu güzel gülümsemeni neye borçluyum Leydim?"

"Kaç defa bana böyle söyleme dedim."

"Ama bir Leydisin."

"Sadece Crystal olmak istiyorum."

"Sen kalbimin Leydisisin." Dedi ve kendi söylediğine bile şaşırdı William.
Crystal ise Liam'ın, yüreğini yerinden oynatan,denize karşı batan güneşten daha güzel bir manzara sunan gülümsemesinin gerçek olmasının yanı sıra planının bir parçası olduğunu da biliyordu. Ama o da bir saat içinde boş durmamıştı. William'ın bilmediği önemli bir ayrıntı vardı. Komutan John'un eğitimli atı şuan ahırdaydı.

"Senin uyku vaktin gelmedi mi?"dedi delikanlı alayla.

"On üç yaşındayım. Takdir edersiniz ki artık uyumuyorum Kont Liam."

"Hayır,ben Şövalye olacağım."

"Seni asla tehlikeli yerlere yollamam!"diye çıkıştı Crystal. William'a herhangi bir şey olma ihtimali ellerinin uyuşmasına sebep oluyordu.

"Tamam bebeğim. Hadi bugün beraber uyuyalım,eski günlerdeki gibi."

Crystal itiraz etmeyecekti elbette. 'Demek planın beni uyutup kaçmak.'dedi sinsice. "Tamam. Hadi gidelim o zaman. Ben de seninle uyumayı çok özledim."