KRİSTAL "Sıra Kadına Geldiğinde..."

1-Her Zaman Yanında

1861

William,bebeği şaşkınlık içinde kucağında tutuyordu. Onun bu haline sevgiyle gülümseyen dadısı "Çok güzel,öyle değil mi William?"dedi.
Küçük çocuk eğreti tutuşunu farketmeden onu öpmek istedi.

"Dikkat et oğlum. O daha çok küçük."

"Küçük ve çok güzel Lizzie. Lütfen onu bize götürelim."

Dadı William'ın sevimli yalvarışına gülümsemekten kendini alamıyordu. Beş yaşında olmasına rağmen bazen çok fazla olgun olabiliyordu. Şimdiki gibi...Küçücük kollarının arasında heyecan ve sevgiyle bir bebek tutuyor ve onunla konuşuyordu. Hayatında ilk kez bebek görmesine karşılık bu davranışları normaldi. Işte sürekli öpmeye çalışmaktan bebeğin mıkırdanmasına sebep olmuştu.

"Onu uyandıracaksın yavrum. Yavaş ol."

"Lizzie,babasına söyleyelim bizimle kalsın lütfen."

"Zaten çok yakında oturmuyorlar mı Will? Biraz büyüyüp yürümeye başlayınca istediğin kadar oynarsın onunla. "

William bir süre düşünüp küçük kızın kulağına eğilip fısıldadı. "Güzel bebek. Çabuk büyü olur mu?"

Komutan John ve eşi, çocuklarının doğumunu kutlamaya gelen Kont Henry ve eşi Elizabeth'le birlikte neşeli bir sohbet ederken bir yandan William'ın küçük kızı nasıl sevgiyle kucağında tuttuğuna bakıyorlardı.

"Çok yalnızdı. Bebeğiniz ona kardeş olacak."dedi Henry. "Baksanıza nasıl da kucağında tutuyor."

"Bence aradaki araziyi ağaçlandırmalı ve yazın aile dostu olarak beraber geçireceğimiz bir mekan yapmalıyız. Hem atlarımızı da orada barındırırız. William ve onun için de tehlikesiz bir oyun yeri olur."diye bir öneride bulundu Elizabeth.

Anne, özellikle kızının güvenliği için bu öneriyi çok yerinde bulmuştu. "Haklısınız Bayan Elizabeth. Benim miniğim yürümeye başlayınca William'ı rahat bırakmayacak,tabi sizi de."

"Öyle şey mi olur? O her zaman bizim küçük kızımız olacak. Korkarım onu William'dan ayıramayacağız. Baksanıza daha şimdiden kucağından indirmiyor. Ortak bir alan üretmemiz mantıklı olur diye düşündüm."

İki aile konuşurken sürekli William ve bebeğin iletişimini takip ediyorlardı. Sonra Henry unutulan birşeyi açığa çıkardı. "Eee, kızınızın ismini ne koyacaksınız?"

John sen anlat dercesine eşine bakınca genç anne açıklamasını yaptı. "Galway'deki halası ve amcaları doğum haberini alınca gelmek istediler. Biz de ismini o zaman koyacağız. Aklımızda birkaç tane var da başka seçenekleri de değerlendireceğiz onların önerilerine bakarak."

Komutan John, konuşurken eşini izliyordu ve bu isim merasimini kendisine bağlılığından ve saygısının göstergesi olarak yaptığını,ismini kendisinin koymak istediğini biliyordu ve onu o kadar süre karnında taşıdığını göz önünde bulundurarak buna da hakkı olduğunu düşünüyordu.
Tam konuşmak için ağzını açacağı sırada William'ın bebekle konuşan sesini duydular.

"Küçük Meleğim. Ne kadar güzelsin."

O anda Komutan John'un aklına bir fikir geldi. "William! "

Küçük çocuk sesin geldiği yöne baktığında John'a gülümsedi.

"Bebeğin ismini merak etmiyor musun? "