You're The One (JAILENE)

YTO - Chapter 4

~ flashback ~

+ Nash's POV +

Naglalaro ako ngayon sa tapat ng bahay namin kasama ko yung mga pinsan ko.

" huhuhuhuhuhuhu "

mamaya may narinig kaming umiiyak na batang babae. nilapitan ko.

"bata, bakit ka umiiyak?"

"ka *sobs* si *sobs* i *sobs* na *sobs* aw *sobs* ay *sobs* nila *sobs* ako *sobs"

"bakit ka naman nila inaaway?"

"kasi daw maliit daw ako at pangit"

"bata, naniniwala ka dun?"

"ewan. pero nasasaktan ako kapag inaasar nila ako."

"bata, huwag ka nang umiyak ah? andito na ako"

"ano namang magagawa mo?"

"ako yung magbabantay sa'yo mula ngayon. mula ngayon, BESTFRIENDS na tayo."

"hala. sige, bahala ka."

"tara na. papakilala pa kita sa mga pinsan ko para magkaroon ka pa ng maraming kaibigan."

"ay, nakakahiya. syanga pala, ako si Mae."

"ako naman si Aiegn. hindi yan! tara na!"

simula non, bestfriends na kami ni Mae hanggang magaral kami ng prep. kaso umabot sa....

"Bes, pupuntahan daw namin si daddy"

"oh? good. kailan? saan? hanggang kailan kayo?"

"Ngayon. Sa Manila. Doon na ako magaaral."

pagkarinig ko nung doon na sya magaaral, biglang pumatak yung luha ko. gay na kung gay. minahal ko kaya tong bestfriend ko, hindi nga lang bestfriend eh. minahal ko sya as bestfriend, friend, kapatid, kalaro, kaklase, at minahal ko sya as SYA. tinanggap ko kung anong wala sa kanya at kung anong meron sa kanya.

"bes, wag kang umiyak!"

"pano naman ako hindi iiyak? mamimiss kita!"

pano ba naman kasi?! araw-araw lagi kaming magkasama. buti nga hindi kami nagkakasawaan eh. hind din kami nagaaway. never kaming nag-away o naghiwalay. kaya mahirap tanggapin na yung taong mahal mo, yung taong pinagiingatan mo ay mawawala sa'yo.

"bes naman eh!"

pagkasabi nya non, tumulo na yung luha nya na kanina pa namumuo sa gilid ng mga mata nya. yinakap ko sya ng mahigpit na mahigpit. mamimiss ko talaga sya.

"bes, mamimiss kita. ikaw lang ang bestfriend kong lalaki ah!"

"oo naman. at ikaw lang din ang bestfriend kong babae."

"iloveyou best!"

"iloveyoutoo best!"

humagulgol na kami. :'(

simula nung umalis sya, wala na. ika nga, ALONE na ako palagi. wala gaanong kumakausap sakin, kasi sinusungitan ko lang sila. one and only lang talaga si Mae. wala akong mahanap na katulad nya. yung pagiging masayahin nya, pagiging sweet, thoughtful, maalaga, lahat nasa kanya na eh. kaya mahirap maghanap. pero nagpromise ako sa kanya na sya lang ang babaeng bestfriend ko. kaya lang, bestfriend lang talaga. :(

+ Sharlene's POV +

(still a flashback)

"iloveyou best!"

"iloveyoutoo best!"

nagiyakan na kami. aalis kami papunta kay daddy. yung dad ko pala ay may-ari ng Star Fashion Company. so, mayaman talaga kami. kami yung hindi legal na family ni dad. sad nga eh. may halfsister daw ako pero nasa New York daw. dun pinagaral ni dad hanggang elementary daw dun yung halfsister ko. ako dito daw sa Manila. so makikita ko sya, Highschool na kami. okay lang, atleast masosolo ko si dad. haha.

years passed.

6th grade na ako. lahat binigay sa akin ni dad. naging spoil na nga ata ako eh. pero hindi masyado. slight lang.

sana maging okay kami ng halfsister ko. gusto ko na syang makita eh.

~ end of flashback ~

--------------------------------------------

Hi! pabawe po ah? huehue. vote, comment, share and subscribe. thankyou :* :)

xx