My best friend (H.S GW16)

36

Εχεις νιώσει ποτε πως βρέθηκες σε αδιέξοδο;Πως οι  άνθρωποι  που περίμενες την μεγαλύτερη κατανοήσει ειναι εκείνοι που σου γύρισαν την πλάτη χειρότερα απο οτι θα εκανε κάποιος ξένος;

Απογοήτευση,ενα αίσθημα τοσο δυνατο που σε προσφέρει μονάχα πίκρα.Κι ομως δεν αποφάσισα εγω να πικράνω την μαμα μου,ουτε διάλεξα τον κολλητό μου για τον άνθρωπο που θα ερωτευτώ,ηρθε μονο του,ο έρωτας θα ερθει σαν την καταιγίδα,σιγα,σιγα θα μαζεύτουν τα σύννεφα και ύστερα κανεις δεν θα μπορει να συγκρατήσει την μπόρα που ακολουθεί.Αυτα ηταν τα ιδια της τα λογια που τωρα πια τα αρνείται κατηγορηματικά.

"Ο Χαρρυ ειναι σαν αδερφός σου"ειπε.

"Πως μπόρεσες "ειπε.

Εχουν περασει 2 εβδομάδες απο την ημερα που η μαμα μου έμαθε για εμενα και τον Χαρρυ,η επισκέψεις  απο μέρους του εχουν γινει απο σπάνιες έως και μηδαμινές,ενας αγώνας ράγκμπι που παρακολούθησαν οι πατεράδες μας παρεα και παρεβρεθηκε και αυτος στην συντροφιά τους.

Με την μαμα τα πραγματα ειναι περίεργα,μιλαμε μονολεκτικά και αποφεύγουμε η μια την αλλη εκτος απο μια συζήτηση περι τα ραντεβου που πρεπει να κανω πια σε γυναικολόγο αφου οπως ειπε και η ιδια "μπηκα στην ερωτική δραστηριότητα ".

Τα σχολεία εχουν ανοίξει,και εχω βρεθεί με ολη την Παρεα οπως άλλοτε.Η Στειση εχει γυρίσει Αμερική και μιλαμε συχνά στο σκυπε,α! Επισης ειναι με τον Ζειν και μαλιστα εχει παει να την επισκεφτεί κιολας.

"Δεσποινίς Ελιζαμπεθ είσαστε μαζι μας;"η ευγενική φωνη της κ.Ρομπινσον με ταρακουνάει και σηκώνω το βλεμμα μου.

"Εμ ναι με συγχωρείται"χαμογελάω ελάχιστα και γνέφει.

"Ωραια την επομενη εβδομαδα θελω να παρουσιάσετε το power point που σας ειπα προηγούμενος"χαμογελάει και χτυπάει το κουδουνι για διάλειμμα.

Ο Χαρρυ με περιμένει εξω απο την αίθουσα και μολις βγαίνω δεν χάνει την ευκαιρία να με φιλήσει.

"Μου ελειψες"ανασαίνει στο φιλί μας και τα λακακια του εμφανίζονται στις άκρες των χιλίων του.Στριφογυριζω τα ματια μου και γελαει αυτάρεσκα.

"Που παμε μετα το σχόλασμα ;"ρωτάω.

"Δεν λεω"