My best friend (H.S GW16)

35

Το πρωι με βρήκε στην αγκαλιά του Χαρρυ με την εξαίσια μυρωδιά του να με πλημμυρίζει,χθες απο μια ασχημη μερα εξελίχθηκε σε μια θεϊκή νυχτα,πρώτα το απογοητευμένο βλεμμα της Σαμ μολις με ειδε να μπαίνω μεσα στο μαγαζί με τον Χαρρυ,ύστερα τα ποτά και τα γέλια που ρίξαμε στην παρεα και ολο να τελειωνει με τον Χαρρυ να μου κανει ερωτα.

Ενα χαμογελο απλώθηκε στα μάγουλα μου αναπολώντας τα χθεσινοβραδινά.Το απαλό ροχαλητό του έπαιζε στα αυτιά μου βάζοντας με σε πειρασμό να ξεφύγω απο το στήθος του και να κοιτάξω την φατσα του.

Ολα οπως τα περίμενα,μισάνοιχτα χείλη οι μπούκλες να πέφτουν άτσαλα στο προσωπο του..

Του έδωσα ενα φίλη στον λαιμό και σηκώθηκα σιγα σιγα ωςτε να μην τον ξυπνήσω.Τα συναισθήματα μου για αυτον τον άνθρωπο ειναι πια πιο δυνατα απο ποτε,τοσο που δεν αντέχω να το κρύβω πια απο τον κοσμο θελω να το φωναζω οτι τον αγαπω και ολοι να γνωρίζουν πως ειναι δικος μου.

Τα βήματα μου με οδηγούν στο μπανιο οπου αφηνω την μπανιέρα να γεμίσει.Το βλεμμα μου πέφτει στον καθρέπτη,οι μελανιές στο στήθος μου και στον λαιμό μαρτυρούν πολλα απο το χθεσινό βράδι και αυτος ειναι ο λόγος που τα μάγουλα μου υιοθετούν το χρωμα του βάθη κόκκινου καθως τα χέρια μου τρέχουν πανω απο αυτα.

Η μπανιέρα εχει γεμίσει και απολαμβάνω την στιγμη που Βυθίζομαι μεσα της.Το αφρόλουτρο καθαρίζει τα σημεία μου και χαλαρώνει τους μυς μου μεχρι που ανοίγει η πόρτα και ενας γυμνός Χαρρυ ειναι μπροστά μου.

"Να ερθω;"χαμογελάει πονηρα την ωρα που ξεροκαταπίνω στο θέαμα.

"ΕΕ..ν-ναι μπορεις να ερθεις"

Τον βλεπω που κινηται στον χωρο με τοσο αυτοπεποίθηση και το ανήθικο μυαλο μου οργιάζει.

Η στάθμη του νερού ανεβαίνει με αποτέλεσμα βα ξεχειλίσει λιγο και τα σώματα μας βρίσκονται τωρα το ενα απέναντι απο το αλλο.

"Λοιπον συνέχισε αυτο που εκανες"η φωνη του βαθιά να φέρνει ανατριχίλες σε ολο μου το κορμι.

Το χέρι μου τρεμάμενο ξεκίνησε ξανα τον δρομο του ενω τα ματια μας δεν έλεγαν να ξεκολλήσουν.

Πριν προλάβω να το καταλαβω ειχα κάτσει επάνω του και φιλιπμασταν τοσο έντονα που τα χείλη μας ξεκολλούσαν μονο για να παρουμε ανάσα.Τα χέρια του Χαρρυ σήκωσαν την μεςη μου ωςτε να μπορέσει να χαθει μεσα μου,και αφου το εκανε το μονο πραγμα που ηχούσε στο μπανιο ηταν οι Αναστεναγμοι μας και οι βρισιές του Χαρρυ καθως με πίεζε ωςτε να βρει ολο και περισσοτερο το κεντρο μου.