Μεγαλοι Ερωτες

~5~

Μαμα:"Ανθη σηκω"

Α:"Μμμ δεν θελω"

Μ:"Αντε γρηγορα,θα παω στη δουλεια και καποιος πρεπει να προσεχει τον μικρο."

Α:"Ενταξει"

Αφου σηκωθικα και ετοιμαστικα κατεβικα τις σκαλες και αντικρισα τον αδερφουλι μου να παιζει με τα αυτοκινητακια του.

Γιωργος(αδερφος μ):"Ανθουλα θα με πας στο παρκο?"

Α:"Ναι αγαπη μου,παμε να σε ντυσω και φυγαμε"

Αφου του εβαλα τις φορμες του τον επιασα απο το χερακι του και ξεκινησαμε να περπαταμε.

Οταν φτασαμε στο παρκο δεν ηταν κανενας οποτε ο Γιωργος θα μπορουσε να παιξει ανετα.

Τον εβαλα τα κατσει στην κουνια και καθισα και εγω σε ενα παγκακι λιγο πιο διπλα

Ανοιξα τα δεδομενα του κινητου για να εχω internet επειδη βαρεθικα στο παρκο.

Κατευθειαν ειδα μηνυμα απο τον Αλεκ

Αλ:"Που εισαι?"

Α:"Οπου θελω"

Αλ:"Προσεχε λιγο Ανθουλα γιατι αυτη η συμπεριφορα δεν θα βγει σε καλο."

Α:"Με απειλεις?"

Αλ:"Σε προειδοποιω"

Α:"Μαλιστα"

Αλ:"Θα μου πεις τωρα που εισαι?"

Α:"Απο ποτε γιναμε εμεις φιλοι?"

Αλ:"Δεν γιναμε"

Α:"Τοτε τι θες ρε αγορι μου?"

Αλ:"Απλα θελω να σου πω κατι απο κοντα,γινεται?.Μην μου τα πριζεις αλλο!"

Α:"Ωραια ειμαι στο παρκο,τσακισου και ελα γτ θα φυγω σε λιγο"

Αλ:"Κ ερχομαι"

Σε 10 λεπτα ειχε φτασει

Αλ:"Γειααα"Μου λεει με ενα πονηρο χαμογελο

Α:"Γεια σου"Του λεω απλα

Ηρθε και καθισε διπλα μου στο παγκακι.

Ξεφνικα βλεπω τον γιωργο να προσπαθει να αναιβει αναποδα απο την τσουλιθρα(ολοι το καναμε αυτο καποτε)

Α:"Γιωργο οχι,απο την αλλη μερια ανεβαινουμε"

Ο Αλεκ με κοιταει περιεργα και λεει

Αλ:"Μαζι σου ειναι ο μικρος?"

Α:"Ναι γτ?"

Αλ:"Τιποτα απλα δεν ηξερα οτι ειχες αδερφο."

Α:"Και ποιος σου ειπε οτι ειναι αδερφος μου?"

Εμεινε να με κοιταει εκπληκτος

Α:"Ελα ενταξει πλακα κανω"

Αλ:"Το πιστεψα μονο και μονο επειδη μοιαζετε".

Α:"Ναι ενταξει"

Με κοιταξε μεσα στα ματια και το βλεμμα του σαν να σοβαρεψε λιγο

Α:"Τι εγινε?"

Αλ:"Ο φιλος μου θελει την φιλη σου"

Α:"Οπα οπα,πολυ χυμα τα λες"

Αλ:"Ετσι μου αρεσει"

Α:"Ναι το καταλαβα"

Εμεινα με αυτο που ακουσα

Α:"Πως γινεται αυτος ο μαλακας που τοσα χρονια της εκανε την ζωη δυσκολη να την θελει τωρα ξαφνικα?".Ειπα τσατισμενη

Νευριασα παρα πολυ γιατι η Βανα ηταν σε αθλια κατασταση εξαιτιας του Πανου και τωρα αυτος πιστευει οτι υπαρχει περιπτωση να τον θελει η Βανα?!

Αλ:"Ενταξει χαλαρωσε το παιδι αλλαξε"

Α:"Οχι Αλεκ οι ανθρωποι δεν αλλαζουν,απλα συμβιβαζονται με τις καταστασεις τις ζωης τους."

Αλ:"Και πως εισαι τοσο σιγουρη οτι ο πανος οταν της εκανε μπουλινγκ δεν βρισκοταν σε καποια ζορικη κατασταση της ζωης του?"

Α:"Δεν το ξερω.Αλλα ακομα και να βρισκοταν δεν σημαινει πως πρεπει να καταστρεφει τη ζωη καποιου αλλου."

Αλ:"Συμφωνω απλα..."

Ξεφυσιξε και κοιταξε κατω

Α:"Απλα τι?"

Εκεινη την ωρα ηρθε ο γιωργακης και αρχισε να γκρινιαζει

Γ:"Ανθουλα θελω να παω σπιτι πειναωωωω"

Α:"Τωρα Γιωργο,δωσε μου ενα λεπτο"

Αλ:"Οχι δεν πειραζει αστο τα λεμε καποια αλλη φορα"

Α:"Ενταξει"Του ειπα και τον κοιταξα λιγο απογοϊτευμενα

Επιστρεψαμε σπιτι λοιπον....