Chapter 5

41 0 0
                                    

Chapter 5

-----

[Aerith’s Heart]

4:00PM dismissal na naming sa pagka-ring nung school bell ay dumiretso na agad ako sa school gate.

Hmm wala pa rin siya?

5 minutes…

Wala pa rin si Renren

10 minutes…

No signs of him coming…

15 minutes….

20 minutes…

30 minutes…

Argghhh!! Nasan na ba si Renren T___________T

Alam naman niyang masama sa kin ang ma-stress eh tas pinaghihintay niya pa ko dito!! Nakakaiyak naman!! Sabi niya pupunta siya T______T uwaaaaaaaaaa T^T

“Aerith!!!!”

Parang biglang lumiwanag ang mukha ko nang bigla kong marinig yung familiar na voice na yun.

“Renren!!!!!!!”

Ewan pero sa super saya ko na makita siya ay napayakap ako sa kanya. Ang OA na ng reaction ko ah?

“H-hoy!! Bitawan mo nga ko!!!”

Di ko siya pinakinggan at hinigpitan ko yung yakap ko

“Baket ang tagal mo? I’ve waited for you for like 30 minutes na!!!”

“Sorry naman! Nag-extend ng 30 minutes si Miss Dizon eh! Bitawan mo nga ko!!!”

At tuluyan na niyang natanggal ang pagkakayakap ko sa kanya.

Psh. KJ niya talaga forever!

“Osya, tara na?”

“Whatever.”

>>>>>>Bahay>>>>>>

“Mommy, may bisita po ako!!” I shouted as I entered our house..

“Aba himala at may dinala ka ditong bisita! First time ‘to ah---“ naputol ang sinabi ni mommy nang makita niya si Renren….baket kaya?

“A-anak ano mo siya?”

“Po? Friend ko po siya!”

“Ah... Good afternoon po. Ako po si Darren, friend ni Aerith.” Sabi ni Renren.

“Ah….kala ko kung ano eh, baket nga pala kayo nandito?”

“Mag-aaral po kami! Malapit na po kasi Periodical exams namin! Osige na Ma, dun lang kami sa kwarto ko ah? Dalhan mo na lang kami ng snacks at drinks!”

At pagkatapos ay umakyat na nga kami sa kwarto ko.

“Upo ka dun!” turo ko sa isa sa mga chairs malapit sa study table ko.

Bago ako umupo ay kinuha ko book ko sa Trigo.

“Hmm… san part ka nahihirapan?”

“Ang kulet mo. Di nga ko nahihirapan eh!”

“Sus! Kanina nga mukha kang nangangamote eh!”

“Tss. Shut up."

At pagkatapos ng pangungulit ko sa kanya ay napaamin ko na rin siya kung san siya nahihirapan..

Aral aral aral...

After 1 hour ay medyo napagod na rin kami at nag-usap muna kami…

“May mga kapatid ka?” tanong ko kay Renren

“Wala.” Wow haba ng sinabi niya.

“Ako din eh! Only child lang. Pero yung cousin kong babae na 7 months tanda sa kin ay parang sister ko na.”

“Ahhh..” psh. What a reply.

“Kaya nga super strict sa kin ng parents ko eh, only child na nga lang nila ay may expiration date pa..” I sadly claimed…wahh nakakadepress naman.

“Eh baket wala nang sumunod sayo na kapatid?”wow himala nagtanong siya!

“Hmmm… Maselan kase ang pregnancy ng mommy ko, so ako lang ang kinaya niya. Kaya nagdecide na sila na wag na kong sundan ng kapatid dahil baka mamatay si mommy pag ganun… Ehhh pero dahil nga sa maselan na pregnancy ng mommy ko ay siya namang nagcause ng aking heart valve disease…”

Nakita niya siguro na nadedepress na ko kaya di na siya nagsalita…

Hayyyy!! Ayoko na rin pag-usapan ‘to!!

Ano ba pwedeng pag-usapan? Hmm…

*lightbulb!!*

“Ehhh.. ikaw Renren, nagka-girlfriend ka na ba?” nakuuu I need to know I’m curious! Sa gwapo niyang yan imposibleng di pa siya nagkaka-girlfriend!!!

“Oo..” he said plainly.

“Ilan?”

“Isa pa lang.”

“Woooow isa pa lang?? Ehhh baket kayo nagbreak? Ga’no kayo katagal? Kelan yun?”

I saw him clench his fist, he looked annoyed.....

“Pwede ba?!! Stop sticking your nose where it doesn’t belong!! You know what??!! You’re so annoying!! Mamamatay ka na nga lang ang kulet kulet mo pa!! Hindi ba pwedeng manahimik ka na lang sa isang sulok!! Namemerwisyo ka pa ng ibang tao!!”

Nagulat ako sa mga salitang binitawan niya...

........

Masakit..

I can't believe this...

Masakit yung words niya. Tagos sa puso. Pinaalala niya pa sa kin na mamamatay ako. Ang saket nun. Nakakainis siya!! I hate him!

Biglang sumikip ang dibdib ko. Ayan na nga ba sinasabi ko eh.

Napahawak na lang ako sa chest ko pero di ko pinhahalatang masakit at tumayo ako.

“Darren. Can you get out of here? I don’t want to see you ever again!!” mangiyak-ngiyak kong sabi pagkatapos ay hinila ko siya palabas ng kwarto ko at tinapon sa kanya mga gamit niya at I closed my door on his face. Di ko na nakita reaction niya.

Yung nararamdaman ko ngayon?

Mixed emotions.

Galit, inis, at sakit.

Tinurok ko na yung medicine ko at kumalma naman yung puso ko.

Hayy…pero di pa rin nawawala yung galit at inis ko sa mga binitawang salita ni Darren.

That guy is heartless!!

I regret befriending him!!!

I HATE HIM!!!!!

-----

Author's note: Awww... kawawa naman si Aerith:( ako naaawa sa kanya eh! Tingin niyo OA? sorry naman. medyo OA ata?

teka may nagbabasa nga ba neto? hahahaha:)) sana nga!

osya, vote and comment na lang pag may time^^

My MiracleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon