Harry'den
Gracie başını kucağıma yaslamış, uyuyordu. Kızıl saçları dağılmıştı ve uzun kirpikleri yanağına doğru uzanıyordu. Çilleri yüzünde ki tek kusurdu ve bu ona çok yakışıyordu. Boynunda ki küçük beni gördüğümde aklıma Niall geldi. Niall bana masumca bakıyordu, onu affettiğimi sanıyordum ama sonra yaptıkları aklıma geliyor, yine de affedemiyordum.
Ah! Hasta Piç, neden beynimi işgal ediyordu?
Acaba onun evimde kalmasına karşı çıkarak onu çok mu üzmüştüm? Acaba ne yapıyordu?
Bananeyse! O benim hayatımı mahvetmişti. Ben neden onun hayatını mahvetmeyecektim? O benim duygularımı hiçe saymıştı, bende onun duygularını hiçe sayacaktım.
Niall'dan
Okula gitmek için yürüyordum. Sonunda kapıdan içeri girince herkesin bana tuhaf tuhaf baktığını fark ettim. Bakışlarda biraz acıma biraz da umursamazlık vardı.
Bir grup kızın yanından geçerken hakkımda konuştuklarını duydum.
"Bu Niall Horan değil mi? Zavallı şizofren, hem annesi ölmüş hem de babası onu evden kovmuş! OKULUMUZDA ŞİZOFREN EVSİZLERE YER YOK SENİ EZİK! SENİ İSTEMİYORUZ!"
Konuşan kaşar umrumda değildi. Yürümeye devam ettim. Diğerleri beni yuhalamaya başladı. Tam okula girecekken arkamı döndüm ve herkesin görebileceği şekilde orta parmağımı kaldırdım ve bağırdım.
"SİKTİR GİT KAŞAR! SEN BABANLA SEVİŞİRKEN HERKES SENİ İSTİYOR DA BENİ ŞİZOFREN OLDUĞUM İÇİN İSTEMİYORSUNUZ ÖYLE Mİ? GÖTÜMÜ YE!" dedim ve sınıfa doğru ilerledim. Söylediğim dedikodu o kızın popülerliğini düşürecekti.
İlk işim benim özelimi kimin yaydığını bulmaktı. Liam'ın yanına gittim.
"Sen mi yaydın haberleri?" dedim sinirlice. Liam şaşkındı.
"Tabii ki hayır! Sen benim kardeşimsin sana asla böyle bir şey yapmam." dedi. Liam'dan başka sadece Harry'e söylemiştim.
Harry'nin sırasına doğru ilerledim.
"Ayağa kalk! Sen herkese yaydın değil mi!" Harry sakince sırasından kalktı. Sinir bozucu şekilde gülümseyerek fısıldadı.
"Sence hakkım yok mu buna Hasta Piç? Bana yaptığın onca şeyden sonra?"
Bende koca bir kahkaha attım. Deliydim ve bir deliden intikam almaya çalışmak aptalca değil miydi?
"Seninde söylediğin gibi ben hastayım ve hastalığımın beynimi yediği sırada yaptığım bilinçsiz davranışlara karşı intikam almaya çalışmak senin ne kadar zeki olduğunu göstermiyor mu? Binlerce defa özür dilememe rağmen! O yüzden Zeki Piç, seninde benden farkın yok değil mi? Bence sende en az benim kadar hastasın." En arkaya doğru ilerlerken tüm sınıf bana bakıyordu.
En arkada ki yerlerin hepsi doluydu ve sadece bir çocuğun yanı boştu. Ona doğru ilerledim. Çocuk en öndeki sıralardan birine geçti. Sırıttım ve sıramda yayıldım.
Şizofrenliğin en iyi yanı buydu; her şeyi yapabiliyordun ve kimse seni sorgulamıyordu. Çünkü sen bir deliydin ve bir deli her şeyi yapabilirdi.
