EPILOGUE

3 1 0
                                    

Love is so unfair.
This world is not fair
Minsan kung sino pa ang
Mahal mo siya pa ang kukunin sayo

Sabi nila may dahilan kung bakit nangyayari ang lahat ng pagsubok sa buhay natin.

Pero minsan,talaga ang buhay at tadhana ay hindi maintindihan.
Kaya kahit anong intindi mo hindi mo pa rin maintindihan

*

"Kaya mo na ba Bibe?"tanong ni

Kuya Ash.
"Hmmm"sagot ko lang

Bumaba na kami sa sasakyan

habang humahakbang ako ay pakiramdam ko ay lulubog na ako sa dinadaanan ko.

Habang naglalakad ako natatanaw ko na si Tita Fhey (Mommy ni Pray),Ate Bless,Si Gray,Daniel,Timothy ang mga dati namin Prof.at kaklase.

At sympre si Pray,nang nakarating na ako sakanila ay isa-isa ko silang niyakap.

Lumapit ako sa isang malaking portrait ni Pray,at niyakap ko

ang gwapo niya talaga.

Ngayon ang unang death anniversary niya,isang taon na ng iwan niya kami at hanggang ngayon sariwa pa rin ang sakit sa puso ko.

At hanggang ngayon hindi ko pa rin matanggap.

umupo ako at nagsindi ng kandila

sa harapan ng puntod niya.

Yumuko ako sa puntod niya at nagumpisa ng umiyak,ayokong makita nila kung gaano ako nasasaktan kung gaano ako nalulungkot.

Pero hindi ko kaya itago ang lahat ng sakit,hindi ko kaya itago ang lungkot na nararamdaman ko

'Miss na miss na kita Babeeee!

"PRAAAAAYYYY!!
PRAAAAAYYYY!! PRAAAAAYYYY!!"sigaw ko.

"Babe, miss na miss na kita. Andaya mo iniwan mo agad kami sabi mo lalaban ka?Tch.Wala ka talagang isang salita,Babe kamusta kana?Nagkita naba kayo ni Mama?"humagolgol ako ng malakas,naririnig ko na rin ang mga nasa paligid ko na nag iiyakan.

"Babe,Mahal na mahal kita.Hindi ko na kaya sobrang miss na kita,Babe,hintayin mo ko ha?Hintayin moko"

humalik ako sa puntod ni Pray at tumayo,hinayaan muna nila akong umalis.

"Kuya,magpapahangin lang ako"paalam ko.

Naglakad ako palayo,sumandal ako sa nakita kong puno,at tumingala sa langit.

'Babe,hintayin moko Miss na kita.

'Hindi ko na kaya.

Kinuha ko ang Bag ko,at binuksan ko kinuha ko ang maliit at matulis na bagay sa bag ko.

Tinanaw ko si Kuya Ash sa kinatatayuan niya.

Tumulo ang mga luha ko,gulong-gulo nako,at higit sa lahat hirap na hirap nako.

'Im sorry Kuya Ashlee,hindi ko na talaga kaya!:( Alam ko maiintindihan mo ako.

'Babe,hintayin mo lang ako magkakasama na tayo.

Huminga ako ng malalalim at isinaksak ang kutsilyo sa tyan ko.

Bago ako napapikit nakita kong tumatakbo palapit si Kuya Ash sakin.

'Im sorry Kuya.

"Wish!!!!Kapatid ko.Bakit mo to ginawa?!!Bakit kailangan umabot sa ganito.

WISH & PRAYTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon