Sessiz Felaket

okul

Merhaba :)
Bu benim ilk kitabım içerisinde yaşanmışlıklar ve hayal olan bazı durumlar birlesicek bazende sizden gelenlerle yazıcam hatalarım varsa şimdiden özür dilerim.. Karakterlerimi ise zamanla göreceksiniz.
Desteklerinizi bekliyorum umarım beğenirsiniz iyi okumalar..

Ertesi gün telefonun alarm sesiyle uyandım.

Lavaboya girip rutin işlerimi hallettim

-ahh okuldan nefret ediyorum.. Günlerdir okulu ekiyordum. Annemin telefonuna mesaj gitmiş olacakki, ufak bir tartışma yaşadık. Olanlardan haberi yoktu tabiki..

Ben daha kendimle yüzleşememiş acımı yaşayamadan içime gömmüştüm. Öyle ya akın' dan nefret ediyorum. Tam olarak nefret olduğundan emin değildim ama çok kızmıştım. Senelerim onunla geçmişti. Herşey güzelken bir anda beni bırakıp gitmesi sizce de saçma değilmi?

Hayatımda koca bir boşluk vardı sadece. Yokluğunu içine gömmeye çalıştığım adama aşığım, aşıktım yani eskiden.

Sevmeyecektim artık onu bırakıp gitmişti beni deli gibi sevdiğini söylüyordu ama yalandı işte. Seven insan asla ardında bırakmazdı en değerlisini.. İtmezdi onu bile bile kör karanlığa, korktuğunu yalnız olduğunu bile bile yapmazdı bunu..

Okula yaklaştığımı fark edip, tüm bu düşüncelerimi kafamdan atmışken, Aslı' nın bana doğru geldiğini görmüştüm. "Arya sonunda geldin biliyordum beni kırmayacagını, herşey güzel olacak görürsün". diyeceğini tahmin edebiliyordum.

"Arya sonunda geldin biliyordum beni kırmayacağını, herşey güzel olacak bak görürsün", diyerek sarıldı. Bende ona tabi. Ne kadar tartışsak da bu kız hep yanımdaydı ve bana iyi hissettiriyordu.

Okul'un kapısından içeri girince, kafamı seslerin geldiği yöne çevirdim. Sol tarafta büyük bir kavga oluyordu. Ahh erkek kavgası demeliydim.

Okulun geneli bizi tanırdı lise 3 e gidiyorduk Aslı ile aynı sınıftaydık.
Tabikide özel bir okul değildi. Sıradan bir devlet okuluna gidiyorduk bizde.

Ailemin maddi durumu çok iyi sayılmazdı eğer değerlendiricek olursak, orta halli sayılıyorduk.

Sadece bir kaç gün okul'dan uzak kalmıştım. Olanlarda neyin nesi?
Tam bir adım atmıştım ki, kalabalığın arasında gördüğüm şeyle irkildim.

Kahverengi saçları, sinirden kahvenin en koyu tonunu almış gözleri adete sinir küpüydü ve aynı onun gibi alev sacıyordu gözleri.

- As -Aslı?

"Efendim Arya"?

"Bu çocuk kim"?

"Yeni geldi zengin bebesi".

"Yolunu kaybetmiş olmalı, yada kolejdeki baskılara dayanamayıp firar etti he".

"Aslı! Sen düşünce yitinimi kaybettin? yada görüşmeyeli espiri anlayışın körelmiş senin".

"Off tamam Aslı ya".

"Bu arada Arya'cım çocuk bizim sınıfta, kolejden de kaçmamış istanbul'dan gelmiş. misafir gibi birşey bu sene sonuna kadar da burada okuyacakmış".

"Neden koleje gitmemiş de buraya gelmiş"?

"Bilmiyorum Arya kendisine sor çok meraklıysan".

"Off Aslı tamam hadi".

"He bu arada Arya'cım, çocuk bildiğin ayaklı bela geldiği günden beri,okul da kavga eksik olmuyo sende uzak dur. Neyse hadi gidelim".

Fısıldayarak,"onun gibisin",dedim sadece.