MARRIED TO A MAFIA BOSS Book 3

Chapter 55

Jl's POV

"ANO BA! BITAWAN NIYO KO SABI E!" Kanina pa ko nagpupumiglas pero nagsmistulang bakal ang dalawang tao na nakahawak sakin. "LET ME GO! ANO BA KASENG KAILANGAN NIYO SAKIN! LAGOT KAYO SA BOYFRIEND KO KAPAG NAGKATAON!"

"Ang ingay naman ng nakuha nating nabae tol. Sakit sa tenga." Sabi ng isang lalaki.

"Panigurado maingay din to sa kama!" Sabi ng isa pa habang nakangisi.

"BASTOS!" I yelled.

"Ang bastos, nakahubad. Hindi pa nga ako nakahubad e. Pero ikaw pwede ko ng hubaran."

"Fvck you!" Iritang sigaw ko.

"Mas masarap kung ikaw ang gagawa!"

"Tama na yan. Alam mong ayaw ni Supremong galawin natin ang mga babaeng ibebenta niya."

"Hindi ba pwedeng tikman man lang?" Sabi ulit ni kuyang bastos.

"Do I look like a fvcking dessert to you idiot?!" Hinatak na nila ko papasok sa isang madilim na pasilyo. "SAAN NIYO BA KASE TALAGA KO DADALIN!"

"Ang mabuti pa, itikom mo na lang yang bibig mo." Napangiwi ako ng hatakin niya ang buhok ko. "Naiintindihan mo?" Imbis na sumagot ay dinuraan ko siya sa mukha. "WALANGHIYA KA-" Hinanda ko na ang sarili ko sa sampal niya pero napatigil siya.

"What the hell do you think you're doing?" Sabi ng isang matangkad at may itsurang lalaki. Sa totoo lang, gwapo siya pero they is something in his eyes that scares me.

"B-boss.."

"Ikaw ang boss nila?" Pasigaw na tanong ko.

"You have a problem with that?" Masungit na tanong niya.

"Meron! I want to go home. NOW! PAKAWALAN MO NA KO DITO! PLEASE?" Tinitigan niya lang ako. "Ugh! Sige na naman please. Ayoko na dito. Gusto ko ng makauwi!"

Imbis na sumagot ay humarap ulit siya doon sa lalaki na dapat ay sasampal sakin. "Ano ba ang hindi mo maintindihan na hindi niyo pwedeng galawin at saktan ang mga babae dito sa Casa?"

"Boss.. pasensiya na-"

"Luhod!" Agad namang sumunod yung lalaki.

"Patawad po-"

"Anong mas gusto mo, paa o kamay?" Napakunot-noo naman ako. Para saan bang tanong yun? "Sasagot ka ba diyan o mawawala yan parehas!"

"K-kamay-" Bigla na lang pinaputukan nung bossing yung paa nung lalaki.

"Anong ginawa mo!" I yelled. I was still in state of shocked.

"Hindi mo ba nakita? Gusto mong ulitin ko?" Balewalang tanong niya.

"Hell no! Alam mo ang gwapo mo pa naman pero napakasama mo pala!" Hindi ko napigilang isigaw sa kanya.

"I already know that." He said.

"Ugh! Conceited!" I yelled.

"I'm just being honest."

"Asshole!" I hissed.

"My name is Jim. Not asshole." Humarap siya sa isa pa niyang tauhan. "Dalin mo na yan sa kwarto ng Class A."

Hindi na ko nakapalag pa dahil mabilis na kong hinila paakyat.

***

Keisha's POV

"Ayoko nga sabi niyan!" Nagpupumiglas na sabi ko sa lalaking pilit akong sinusubuan ng candy.

"Masarap to." Mas inilapit niya pa sakin ang candy.

"Masarap pala, bakit hindi ikaw ang kumain!" I yelled.

"Matigas ang ulo mo ha!" Pinilit niyang buksan ang nakatikom kong bibig tsaka pinasok yung candy. "Sabi ko naman sayo masarap diba?" Nakita ko siyang ngumisi kasabay ng pagkaramdam ko ng hilo.

"Teka.. Nahihilo ako. Anong ipinainom mo sakin?"

"Droga." Tumawa pa siya ng malakas. "Masarap no?"

"Hayop ka!" Akmang susugurin ko siya ng biglang bumukas ang pintuan.

Pumasok si Jim kasama si Michelle. Kasunod nila ang dalawa pang tauhan na may bitbit na nakayukong babae.

"Ate Keisha?!"

Agad akong tumingin sa babaeng tumawag sakin.

"Jl?"

"Ate buhay ka!" Tumakbo siya palapit sakin. "Akala naming lahat kung napano ka na. Alalang-alala kaya kami sa inyo ni kuya." Umiiyak na sabi nito.

"Samin ni Zach?" Naguguluhang tanong ko. "Teka lang, wala si Zach dito."

"Paanong wala ate? Simula nung mawala ka, nawala na din si kuya Zach."

"Fvck. May kinalaman kaya si Drilon sa pagkawala niya?" Mahinang tanong ko. Gumulo lalo yung utak ko. Itong mga nakakaraan kase, ang pinoproblema ko lang ay kung paano makakatakas dito dahil alam ko naman na hindi papabayaan ni Zach ang pamilya namin. Pero ngayon na nalaman ko na pati pala siya ay nawawala, hindi ko na alam ang uunahin ko. "Ang mga bata? Kamusta sila?"

"Malungkot pa din ate. Halos hindi na nga nakakakain ng maayos yung mga pamangkin ko. Pero wag ka ng mag-alala ate, hindi sila pinapabayaan doon."

Napatingin ako ng may pumalakpak mula sa may pintuan.

"Akalain mo nga namang magaling pala talagang maglaro ang tadhana. Magaganda pala ang mga Dawson. Sayang naman at mapagkakakitaan ko na kayo mamaya. Hindi man lang ako nakapag-ipon ng mga babaeng Dawson." Ngumisi siya. Para kong bulkan na handa ng sumabog anytime. "Sa susunod na lang sila."

Hindi ko napigilang tumakbo palapit sa kanya kasabay ng pagtutok ng baril na naagaw ko sa isa niyang tauhan. "Hayop ka Drilon. Ito ang tatandaan mo, wala kang pwedeng galawin kahit na sino sa pamilya ko."

"Talaga?" Nang-uuyam na tanong niya. "Nakakatakot naman."

"Matakot ka talaga dahil hindi ka na masisikatan ng araw." Sabi ko sabay kasa ng baril. "Any last words?" I smirked.

Ipinatong niya ang daliri niya sa ibabaw ng labi niya na animo nagi-isip. "Tutulungan na lang kita. Pagbilang ko ng tatlo, dapat naiputok mo na yang baril mo."

"G*go!" I hissed. "Hindi ako tanga para sumunod sayo!"

I was about to pull the trigger ng maramdaman ko ang pamamanhid ng buong katawan ko. I can't even move a muscle dahil sa itinurok ng tauhan niya sa likod ko.

Dahan-dahan siyang lumapit sa akin at sinabunutan ako. "Sa susunod, siguraduhin mong ikaw na ang mananalo. Wala sinuman ang hindi ko napasunod."

Itinulak niya ko dahilan para mapaupo ako sa sahig. Nilapitan ako ni Jl at niyakap. "Ate.."

"Tama na yang kadramahan niyo. Hindi kayo mabibili ng mahal kung maga ang mga mata niyo. Kapag ako hindi kumita ng malaki dahil sa inyo, malilintikan kayo sakin."

***
May reader pa ba to? :)