dream boy ; jihope

dokuz

iki çocuk da arayanın yeniden aramasını beklerken koltukta oturmuş televizyon izliyorlardı.

ikisinden en çok jimin endişeliydi.

bileğindeki bileklikle oynarken jimin düşünüyordu, ne demeliyim? gerçekten onları yeniden görmek istiyor muyum? ya beni buradan götürürlerse?

hoseok bunu farkedince küçüğün sırtına masaj yaptı ve iç çekti.

akşam 7:00

telefon çaldı ve jimin hızlıca açtı.

jimin:
merhaba

bilinmeyen numara: 
ben düşündüğün kişi değilim bebeğim.

ve jimin hemen telefonu kapatmıştı.

"bebeğim mi? jimin o sana bebeğim dedi. eskiden bir erkek arkadaşın var mıydı ya da sen büyürken etrafında olan garip birileri?"

hayatında bulunan şüpheli birilerini sorgularken jimin cevapladı, "hayır."

"bekle. evet biri vardı. odamı paylaştığım çocuk. hep camından bana bakardı. ve ben neredeysem hep oradaydı. bana beni sevdiğini söylerdi ve dokunurdu. sonra birden gitti. diğer çocuklar bana başka bir yetimhaneye gittiğini söyledi." jimin hatırladığında hoseok'a açıkladı.

ondan uzun bir çocuk. siyah gözlü ve siyah saçlı. yaşlarına göre oldukça yapılıydı ve hep onun etrafındaydı.

"ve sen bunu bana şimdi mi söylüyorsun?!" hoseok bağırdığında jimin korkmuştu ve gözleri sulanıyordu.

"özür dilerim. ben onun olacağını düşünmemiştim."

"ah. özür dilerim sana bağırmamalıydım. dondurma yemek ister misin?" hoseok küçüğü yeniden mutlu etmek için sormuştu.

jimin hızlıca ayakkabılarını giymeye giderken gülümsedi ve ikili jimin'in telefonunu unutarak evden çıktılar.

bilinmeyen numara:
telefonu kapatmamalıydın. başkasını benim yerime öylece koyamazsın. seni bulacağım bebeğim.

;;;;;;;


woooohoooo!!

yoongi, hadi artık.