TATAR

İSTANBUL ACININ BAŞKENTİ - BÖLÜM 3

''Yaşadığın her saniye sana acı vermeye başladığında, acıyı yönlendirmek gerekir.''

--------------------

''Der Wahnsinn
ist nur eine schmale Brücke
die Ufer sind Vernunft und Trieb
ich steig dir nach
das Sonnenlicht den Geist verwirrt
ein blindes Kind das vorwärts kriecht
weil es seine Mutter riecht ''

Alarmımın sesiyle sabah erkenden uyandım. Bir an kaşlarımı çatıp pencereye baktım.

-Neredeyim ben amına koyayım ya?dedim. Ayağa kalkıp odayı inceledim.

-Lan bura benim ev!dedim ve odamdan çıkıp aşağı kata indim.

-Ananı satayım. dedim. Dün akşamdan eve gelmiştim. O piçten anahtarı almak biraz sıkıntı olmuştu. Yüzümde mal gibi bir gülümseme vardı. Birden çocuk gibi olmuştum. Salon girişinde hayvan gibi bir aynada kendimi görünce, gülümsemem silindi..

-Ananı sikeyim!. Kim yaptı lan bunu yüzüme?diye bağırdım. Yukarı kata çıkıp odamda olması gereken banyoya girdim. Çıktığım odayı hatırlayamayacak kadar mal değildim hiç olmazsa.. Yüzümü temizledikten sonra telefonumu aradım. Odamda çalışma masasının üstündeydi.. Telefonu elime alarak saate baktım.

-Sabahın körüne kuracağın alarmı sikeyim Fırat.dedim..

Gelen Mesaj : 1 Gönderen - Peder

''Derslerin sabah 8 de başlıyor. Bilgisayarı aç ve internetten okulun yerine bak. Yolunu ezberleyebilirsin. Yan evde Yalgın Özyalçın yaşıyor. Ters davranma. Ayrıca her sinirlendiğinde silahına başvurma.''

-Görende beni psikopat sanır anasını satayım. Tamam bir şey yapmayız.dedim ve yatağımın önünde gördüğüm dolaba yürüdüm...

Neyse ki siyah giysilerle doldurmuşlardı. Pantolon ve Kısa kollu tişört giyip ayaklarıma çorap giydim.. Üstüme parfüm sıkıp banyoya geçtim. Elimle öne düşen saçlarımı arkaya atıp aynanın karşısında doğrudan gözlerime baktım. Gözlerimi kaçırmam kaçınılmazdı. Ne zaman biriyle göz teması kursam, aklıma ablamın gözleri gelirdi. Acı çektiğimiz zamanlar aklıma gelirdi. Acıyla bağırıp ağlarken gözlerimin içine bakışı aklıma gelirdi.. Kafamı iki yana sallayarak dikkatimi başka şeylere yönelttim. Aşağıdan tok bir düşme sesi gelince, komodinin üstünde duran silahımı alıp merdivenlere yöneldim. Adım sesleri duyuyordum. Birisi mutfaktaydı. Silahımı öne doğrulttum ve kapıdan içeri hızla döndüm. Birden bir tekme doğrudan silahıma geldi. Silah elimden uçarken, yüzüme bir yumruk geliyordu. Yumruğu tuttuğum anda, önümdekinin maskenin ardında gözüken gözlerinin arkama kaydığını fark ettim. Yumruğu azıcık bırakıp bileğine götürdüm elimi ve tutup arkama çektim. Arkamdan gelen bir başka maskeli daha vardı. Tuttuğum maskeli ötekinin göğsüne çarpmıştı. İkisi de acıyla inleyince, şaşkınca baktım. Kız sesi mi duymuştum ben?. Tuttuğum kız bana tekme atmaya çalışınca ayağını engelleyip kolunu arkasına kıvırdım ve dizimle üstüne bastırdım. İlerde gördüğüm silahıma uzanıp aldım ve ötekinin üstüne tuttum..

-Kimsiniz siz?dedim.

-Maskeni çıkar dedim silah doğrulttuğum kıza. Ayağımın altındakinin maskesini çıkarttığımda gerçekten kız olduğunu anladım.. Öteki çıkarttığında onun da kız olduğunu anladım. Ayağa kalkarak silahı indirdim.

-Tekrar soruyorum. Kimsiniz lan siz?dedim. Yerdeki ayağa kalkmış ötekinin yanına geçmişti. Biri kıvırcık, biri düz saçlıydı.. Boyları aynıydı ve ikisi de güzeldi. Allah var güzel kızlardı.

-Ben Ceren.dedi Kıvırcık olan.

-Ben de Yaren.dedi düz saçlı. Düz saçlı olan mavi gözlüydü. Koyu kahverengi saçları vardı. Kıvırcık olan ise açık kahverengi saçlıydı ve kahverengi gözleri vardı..