DİLHU

1. BÖLÜM ♡

Ay ışığı yüzüme vuruyordu.Yanlızdım ama değildim kalbimdeki acı,keder, öfke en çokta hayal kırıklığıyla birlikte gökteki yıldızlarla bakışıyorduk .kalbim acı doluydu çünkü onu her defasında öyle görmek acıma acı katıyordu,kederliydim çünkü o hiç benim olmamıştı, öfkeliydim fakat ona değil kendime çünkü her defasında onu öyle görmeme rağmen yine de sevgim eksilmiyordu. Nasıl olur da sana sevgi sözcüğü söylemeyen aşkla bakmayan birine kapılıp gidebilirsin? Ben gittim. Nereye ve yolumun sonunun neresi olacağını bilmeden yürüdüm o yolda sonuç ise hayal kırıklığı kalp ağrısı...

Seslerini duyabiliyordum o kızın da kahkalarını. Sahi beni hiç güldürtmüşmüydü böyle ah hayır ama gözyaşlarım kuruyana dek boğazım ağrıyana kadar ağladığım var.

Uzaklardan ayak sesleri geldi kulağıma sonra abimin korumacı sessi. "Elif hayla neden buradasın?"

"Biraz hava almak istemiştim"

"Anladım. Ne yapıyorsun peki?"

Arkadaşın olacak şahısı unutma çabalarındayım. Ama malesef beceremiyorum.

Cevap vermeden önce gülümsedim tabi bu gülümsemem sadece abi inandırılacak bir gülümsemeydi.

"Yıldızları izliyorum. Bu akşam bayağı bir var."

Abim de bana gülümsedi ,benim aksime onun ki mutlu ve kocaman bir gülümsemeydi.

"Yıldızları seversin"dedi.

Annem ve babamı hatırladım onların ölümünden sonra bana kalan bazı eşyalardan başka gökyüzündeki Yıldızlarda kalmıştı.

Gece yaptığımız kaza da hayat iki kişiyi almıştı benden. Ne olduğunu anlamamıştım önce oyun sanmıştım dokunmuştum tenlerine uyandırmak için ama uyanmamışlardı aksine gözlerini bir daha açmamak üzere kapatmışlardı. Ağlamıştım. "Mızıkçılık yapıyorsunuz" diye bağırmıştım ama onlar duymamıştı benim sitemimi. Abim uyanmış o duymuştu beni. Günler geçmişti ben ağlamaya devam etmiştim "onlar yaşıyor" diye her gün aynı cümleyi tekrarlayıp duruyordum. Omuzum da elini başım da dudaklarını hissettim. "Benimle gel " dedi. Bahçeye çıktık. yıldızların gökyüzünü süslediği bir akşamdı. Bana doğru eğildi ve ela gözlerini kahvelerime dikerek acımı biraz olsun unutturmak sözleri söyledi.
"Onlar seninle birlikte burada." Dedi elini kalbimin üstüne koyarak sözlerine devam etti. " kalbinde. sakın onlara küsme ve ağlama sen her ağladığında onlar da seninle birlikte ağlıyorlar. Annen ve baban seni bırakmadı. Onlar birer yıldız oldu ve yukarda şu anda bizi izliyorlar" dedi. Kafasını gökyüzünü işaret ederek kaldırdı ve devam etti. "Baksana şu iki yıldıza ne kadar da parlaklar onlar senin yıldızların annen ve baban. Onlar seninle birlikte "