Bakit ikaw pa?
Bakit ba kasi kita hindi malimutan?
Bakit ganito ikaw pa rin?
Gusto ko nang sumaya.
Gusto ko na din magmahal ng iba,
Pero sa uwing gagawin ko yun natatakot ako,
natatakot akong masaktan sila.
Namamanhid ako sa tuwing gagawin ko yun.
Bakit ang hirap pa rin?
Sana may tumulong naman sa akin,
Para naman lumakas-lakas naman ang loob ko.
Kasi hindi ko na alam kung hanggang kelan ko kakayanin ito.
Tangina! Ang sakit sakit na, hirap na hirap na ako.
Ayoko na ng ganto, ginawa ko na lahat.
Dinaan sa pag-tawa, pag-guhit, at pag-sulat.
Pero konti na lang bibigay na ako.
Ang laki na ng nagbago sa akin dahil sayo.
Ang laki na ng hirap ko, ayoko na.
Asahan mong ito na ang huling pagkakataonng pag-aaksayahan kita ng oras ko.
Dahil wala nang mas tatagos sa puso mo kung makikita mo yung taong mahal mo habag nakangiti at masaya na sa piling ng iba.
Ngunit sana’y nandiyan ako para punasan ang mga luhang tumutulo sa mga mata mo tuwing may problema kayo.
