KÖRDÜĞÜM

•3•DEJAVU?

~~°Onsuz bir hayat;
Ketçapsız bir makarna,
Buzsuz bir kola,
Müziksiz bir reklam,
Çikolatasız bir depresyon,
Nar ekşisiz bir kısır,
Kapısız bir soyunma odasıydı. ~~°

Bölüm şarkısı : R5 - SMILE

İyi okumalar :)

*

Güneş ışıkları gözlerime vururken,
karnımın üzerindeki ayağın kimin olduğunu çözmeye çalışıyordum. Dün geceden sonra Defne beni yalnız bırakmak istemediği için bende kalmış olabilir diye düşünürken "Şırıtık sen misin?" diyerek ellerimi yatağın üzerinde gezdirdim.

"Hıı." diye uykulu bir ses çıkardı yatağımda yatan şahıs. Bu sesiyle Defne olduğu kesinleşmiş oldu. "5 dakika daha anne!" diye söylenerekten yatağın üzerinde debelenmeye başladı Defne. "Kızım annen sana 'Şırıtık' diye mi sesleniyor?" diye sorarken yatakta doğrulmaya çalıştım. Ama tabiki beceremedim. Defne sağolsun. "Defne kalk üstümden!" Bağırmam onu kendine getirmiş olacak ki "Aman be kalktık ne söyleniyorsun!" dedikten sonra yataktan kalktı.

"Ben acıktım Miray." diyerek kapıya doğru yöneldi. "Yuh Defne daha yeni uyandık." diye söylendim. Beni dinlemeyerek kapıdan çıkıp gitti. Bende telefonumu elime alarak saate baktım. 11.48 mi? Biz ne ara bu kadar uyuduk ya? Mesaj bölümüne girerek Baran'a mesaj attım.

Gönderilen: Baran

Dün akşamı mahvettiğim için özür dilerim. Güya biraz vakit geçirecektik. Tekrar özür dilerim.

Yatağımdan atlayarak banyoya gittim. Soğuk su ile yüzümü yıkadım. Tekrar odama geçtiğim de telefonumdan mesaj bildirimi geldi.

Gönderen: Baran

Saçmalama kuşum. Başka zaman telafi ederiz. Sakın bir daha böyle düşünme. Kendini üzme.

Baran bana hayatın verdiği bir piyangoydu. Onsuz bir hayat; Ketçapsız bir makarna,
Buzsuz bir kola,
Müziksiz bir reklam,
Çikolatasız bir depresyon,
Nar ekşisiz bir kısır,
Kapısız bir soyunma odasıydı.

Defne'ye bakmak için mutfağa doğru yol aldım. Mutfağa girdiğimde masanın üzerine kahvaltılıkları çıkarmış, çay bardaklarını ve çatalları özenle yerleştirmiş, ocağın başında omlet yapıyordu.

"Ooo bakıyorum da döktürmüşsünüz Defne Hanım." derken ağzıma bir tane zeytin attım. "Tabi ki kızım. Ne zannettin? Sonuçta ben aşçılık hayaliyle büyüdüm."

Cidden Defne aşçılık hayali ile büyümüştü. Küçüklüğünden beri bu alanla ilgileniyordu. Kurslara başlayacaktı. Kendi lokantasını açmak istiyordu. Böyle düşününce bir an aklıma kendim geldi. Ben ne yapacaktım? Ben ne istiyordum? Ya da psikolojik durumum ilerde olmak istediğim ve ya yapmak istediklerimi etkileyecek mi?

"Şştt kızım! Sana diyorum. Daldın gittin yine." Defne ellerini gözümün önüne sallıyordu. "Şey... Evet ya. Ben de kendimi düşündüm. Ben ne yapıcam diye. Geleceğim ne olacak benim Defne?" Oflayarak elini beline koydu. "Ben sana anlatmadım mı daha önce? Sen beni dinlemiyorsun dimi?" diyerek ellerini beline koydu. "Neymiş o? Anlat bakalım."

Saçlarını savurarak "Bak şimdi diyeceklerim kesin şeyler. İleride olursa demedi demeyin." dedi ve devam etti. "Bu bir kaç yıl içerisinde Baran'dan çıkma teklifi alacaksın." Ben şu an saçmalıyorsun bakışı atarken o beni aldırmadan devam etti. "Tabi ki de sende kabul edeceksin. Böyle filmlere veya dizilere sezonluk olacak ekşınlı bir aşk yaşamayacaksın ama o kadar büyük aşk yaşayacaksınız ki Shakespeare 'in kemiklerini sızlatacaksınız."dediğinde onu uyarmak için seslendim. "Defne!" beni dinlemeden devam etti.