Scott'tan

134 11 2
                                    

Arkadaşlar karakterlerin adlarını yazmamı istersiniz yorumlarla bana ulaştırabilir misiniz? Bazı bölümlerin başlarına fotoğraflar koydum ama kişilerin daha çok kafanızda şekillenmesini istiyorum. Yani Jess'i mor Scott'u mavi saçlı falan düşünebilirsiniz. Zaten amacım her ne kadar doğru betimlemeler yapamasam da kafanızda olayları kendinizin kurabilmesini sağlamak. Neyse yine uzattım sanırım dediğim gibi hikayede ayrıca bir şeyler istiyorsanız veya yanlışlarımı görürseniz lütfen yorum veya mesaj yoluyla bana iletin :) Sizi kocaman seviyorum iyi okumalar :D





KeyKey kendi kafasına göre hareketler yapıyordu. Gözlerini kırpıştırıyor, kafasını sallıyordu. Neden bilmem ama onu tekrar yanımda hissettiğim o günden beri bana her hareketi ayrı bir mantıklı geliyordu. Invicta olması herkesin sandığının aksine onu böbürlendirmemişti. Ben neye inanacağımı henüz bilmiyordum tabi. Aslında doğrusunu söylemek gerekirse Jess'in bizi, yani hepimizi koruyacağını ben de düşünmüyordum. Özel güçleri var evet ama onun annesi bir efsaneydi. O annesi ya da babası gibi değildi. Daha saf, daha temiz, daha iyi kalpliydi. Merhameti onu güçsüz kılıyordu. Gücüyle kendisini ya da birkaç kişiyi belki evet ama bütün Ferox'ları koruması imkansıza yakındı. Yani ben ateşin koruyucusuydum. Her ne kadar yeni keşfetmiş olsam da o rüzgarı temsil ediyorsa ben de ateşi temsil ediyordum. Bu beni çok güçlü yapabilirdi. Kehanet mi? Yanlış olabilirdi. Umurumda olduğunu da pek sanmıyordum. Ne yaparsa yapsın, nasıl olursa olsun, o benim Jess'im, benim KeyKey'imdi. Olduğum sürece her zaman yapacağım ve şu anda yaptığım gibi onu koruyacaktım.

Ben bir yandan onunla olan durumu şakaya vurup bir yandan bunları düşünürken kasılmaya başladığını fark ettim. Şimdi gözlerini kapatmış, ellerini yumruk yapmıştı. Kafasını artık saçma bir şekilde sallamıyordu. Elimi yumruk yaptığı elinin üzerine koydum.

Gözlerini açtı. Donuk bakıyordu.

Ve ardından ellerini.

Aynanda odanın içindeki her şey, ben de dahil havaya savrulduk. Hala ayakta olabilmesine şaşırdığım Lara, elinde bir mızrakla odanın ortasına savruldu. Ardından diğerleri de onun yanına sürüklenmeye başladı. Onların aksine ben odanın kenarına sürükledim. Kanatlarımı kontrol edemiyordum.

Kafamı çevirdiğimde Jess hala en son olduğu yerdeydi. Kapalı olan göz kapakları kırpışıyordu. Elleri hareket ediyordu. Tekrar odanın ortasına baktığımda hepsi birbirine daha çok yaklaşıyor, birbirlerini eziyorlardı. Çığlıkları odada yankılanıyordu. Jess ellerini bıraktığında, hepsi aynanda yere düştü.

O ise, hareketsizdi.

KARA KANATLARHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin