Benim creepypasta hayatım

..

Maria: *gece yarısı dışarı çıkar*
Sarah: sanırım gelmicek
Katelyn: sanırım haklısın
Zane: gelmek zorunda ! Biraz daha bekleyelim !
Maria: geleceğim dediysem gelirim çocuklar ^^
Çocuklar: yeeey !
Katelyn: gelmiceksin sandık ^^
Zane: biz küçük çocukları kimse dinlemiyor
Sarah: ama sen farklısın ! Sen gece kızısın ve bizim gibi küçük çocukları koruyorsun ^^
Maria: saol sarah
Zane: gece sana bir soru sorabilirmiyim ?
Maria: tabiki sırabilirsin zane ^^
Zane: sen yıldızları severmisin ?
Maria: hemde çok severim... Bazen keşke bir yıldız olsam derim ^^
Sarah: gece abla ! Bizi ilk çağırdığın zamanki şarkını söylesene !
Maria: gecenin çocukları olmayı sevdiniz sanırım ^^
Çocuklar: hahahahahah
Katelyn: lütfen gece abla !
Maria:

Çocuklar: *uyurlar*
Maria: *aya doğru bakar* sanırım bu son gününüz olacak... Yarın dolunay var... *çocukların koluna bıçakla gülen yüz çizer ve gider*
Jeff: senin bu saatte dışarıda ne aradığını sorabilirmiyim ?
Maria: hava almaya çıktım
Jeff: bıçakla mı ?
Maria: yanımda taşıdığımı biliyorsun
Jeff: peki neden bıçağın üstünde kan var ?
Maria: bana soru sorma ! Yorgunum
Jeff: cidden mi ?
Maria: evet yorgunum -,-
Jeff: tamam o zaman ... Ormanda gidip dolaşmamda bir sıkıntı yok o zaman *kapıya doğru gider*
Maria: *kolundan tutar* olmaz !
Jeff: neden ?
Maria: ... *yalan bulamaz*
Jeff: sökül bakalım -,-
Maria: off tamam *anlatır* işte böyle...
Jeff: her iki günde bir mi ?!
Maria: e-evet
Jeff: çocuklara yardım etmek mi !?
Maria: jeff... Beni biraz di--
Jeff: kalpsiz olmayı öğrenemicekmisin maria !
Maria: *sinirlenir ve jeff'in boğazına yapışır* eğer küçüklüğünde senden ölümüne nefret edilseydi anlardın bay çok bilmiş ! Tabi sen annenin ve babanın göz nuru kardeşinin de biricik abisiydin bende ailemin test için kullandığı bir kum torbası !
Jeff: *taş gibi olur*
Maria: *gözlerinin içindeki ışık kaybolur küçülür ve inanılmaz bir intikam isteğiyle jeff'e doğru bakar* o günden sonra bana kötü davranan insanlardan o kadar befret ettim ki onları gördüğüm yerde öldürmek istiyorum
Jeff: s-sakin ol maria...
Maria: BEN ZATEN SAKİNİM !! *odasına gider*
Jeff: *boğazını tutar* ne sıktı yaa... Amma kızdırdım galiba...
Maria: *odasında hertarafa bıçak atar yastığını parçalar yaptığı resimleri yırtıp yere atar camların üstüne tahta çakar ve odanın ortasına geçip ağlamaya başlar*
+ertesi gün+
Slendy: *maria'nın kapıdını çalar* maria çık dışarı
+ses yok+
Toby: kapı açık mı ?
Slendy: *kapıyı iter* açıkmış...
+ikiside içeri girer+
Slendy: *ışıkları yakar* oha
Toby: burada ne olmuş böyle...
Slendy: sanki biri katliam çıkarmış
Toby: maria nerede ?
Jeff: *hemen oraya gelir* maria yok mu !?
Slendy: noldu ?
Jeff: eyvah... Pişman olmayacağı bişi yapmadan onu durdurmamız gerek !!!
Maria: *elinde bıçakla ve gözleri yaşlı bir şekilde ormandaki çocukları karşıladığı yere doğru koşuyordur*
Slendy: işte orada !
Maria: *karanlığın içinde doğru koşar ve kayblour*
Slendy: sanırım onun ilk deli halini görücez..
Toby ve jeff: *alaycı bir tavırla* ne kadarda büyük bir onur -,-
Maria: *slendy toby ve jeff'in kafalarına doğru keskin ve tıryıklı bir bıçak atar*
Slendy: *3 bıçağıda aynı anda yakalar* 3 farklı açıdan ve aynı anda nasıl bıçak atabildi !?
Jeff: sanırım ben biliyorum...
Toby: nasıl
Jeff: dallara dikkatli bakın
Slendy: o şeyler de ne ?
Jeff: maria onların üstünde çalışıyordu muhtemelen bıçakları oraya attı ve oradan sekip bize geldi...
Slendy: zekice...
Toby: şuraya doğru gitti
Jeff: bereden bilion ?
Toby: ayak izlerinden
+maria çıcukların yanına gider+
Zane: gece abla ? Senin burada ne işin var ?
Maria: çocuklar bu akşamki dolun ayda ormanın ortasında beni bekleyin size yıldızlara dokunmanız için yardım edicem..
Çocuklar: tamam
Maria: *karanlıkta kaybolur*
Jeff: nerede bu ?!
Slendy: toby git ve diğerlerine haber ver !
Toby: tamam
+akşam olur+
Masky: maria ! Çık dışarı !
Jack: neredesin maria !
Jeff: burada !
+herkes gizlice maria'nın olduğu yere gider+
Slendy: napıyor ?
Jack: olduğu yerde duruyor -,-
Masky: burada kalıp biraz bekleyelim
Jeff: nakalım ne yapacak
Maria: çocuklar... Buradayım... Gelin hadi
Çocuklar: gece abla... Burasi neresi ?
Maria: oyun alanımız
Zane: oyun mu ?
Katelyn: yıldızlara dokunmamıza yardım edecektin
Maria: evet yardım edicem *ellerini arkaya saklar ve bıçaklarını alır*
Sarah: oyunla mı yapıcaz bunu
Maria: evet
Çocuklar: tamam...
Maria: *bıçaklarını çıkarır* hadi oyun oynayalım...
Çocuklar: AAAAAAAAAAAAAA !!!
Maria: *zane'in kafasını yarar* hadi sarah sende gel...
Sarah: benden uzak dur !! *kaçar*
Maria: *yukarı doğru bir bıçak atar bıçak seker ve sarah'ın kafasına saplanıp arkasından çıkar*
Katelyn: sen bir canavarsın !! Ölmeyi hak ediyorsun !
Maria: *küçüklüğünde söylenen sözleri yeniden duyunca iyice sinirlenir ve katelyn'in bağırsaklarını ağzından çıkarır* ASIL SEN ÖLMEYİ HAK EDİYORSUN PİS VELET !!
Slendy: *maria'yı yakalar*
Maria: BIRAK BENİ !!
Slendy: kendine gel maria !
Masky: istediğini aldın onlar öldü !
Jeff: artık herşey bitti maria sakin ol...
Maria: BIRAKIN BENİ !!
Jeff: slendy maria'yı yere bırak
Slendy: ama--
Jeff: bana güven...
Slendy: *maria'yı yere bırakır*
Maria: *ayağa kalkar*
Jeff: *yanına gider* maria sakin ol
Maria: hahaha !! Ben zaten sakinim !! Hahahahahahahhahaahhahahahha !!!! Seninle de bir oyun oynayalım jeff !!
Jeff: *olduğu yerde duru gözlerini kapatır ve kollarını hafiften havaya kaldırır* hadi benide öldür
Maria: *elindeki bıçakla jeff'e doğru koşar*
Jeff: *olduğu yerde kalır*
Maria: *tam boynunu kesecekken durur ve elindeki bıçağı yere düşürür* yapamam... Seni öldüremem...
Jeff: işte böyle... Kendine gel..
Maria: *sadece susar ve jeff'e sarılır*
Jeff: *maria'ya sarılır ve saçlarını okşar* sakin ol... Üzülme alışırsın...
Maria: teşekkür ederim jeff...
Jeff: sorun değil
Slendy: bunu nasıl yaptın !?
Toby: ölebilirdin !
Jeff: sence maria'nın gönlü beni öldürmeye yeter mi ?
Masky: doğru dedi ._.
Maria: jeff... Bu çok tuhaf bir histi....
Jeff: öldürme duygusu mu ?
Maria: aynen öyle.. Ayrıca bu ilk kez olmuyor.. Öldürdüğüm zaman gidip başka çocuklar buluyorum onlara yardım ediyorum ve öldürüyorum... (Tam bir şerefsizlik yapyımuşum ha)
Jeff: alıştın yani
Maria: ama... Bazen çok tuhaf oluyor hala tam alışmış değilim...
Masky hoodie jack ve slendy: alışırsın merak etme
Jeff: peki nasıl hissettiriyor ?
Maria: bazen sanki bir rüyada gibi hissediyorum ya da ... Kabus.. Ama uyanığım.. Ve bu çocukları öldürüyorum ama bunları isteyerek yapmıyorum buna kabus denir mi onu bile bilmiyorum içimde... Mutlu hissediyorum ve büyük bir delilik
Jeff: işte benim hissettiklerimde aynen böyle
Slendy: hepimiz aymı şeyleri hissediyoruz
Masky: ve bunu ancak bu kadar açık bir şekilde ablatabilirdik maria
Jack: cidden güzel anlattın
Maria: sizde mi aynı şeyi hissediyorsunuz ?
Herkes: tabiki evet ama biz alıştık
Jeff: işte bu yüzden dediğimiz gibi sende alışırsın ^^
Maria: bu iyi hissettirdi ^^

BÖLÜM SONU