Benim creepypasta hayatım

Özür dilesem ?

Maria: *geceyarısı gizlice dışarı çıkar ve öldürülen cesetlerin yanına gider*
Jeff: *maria'nın çıktığını fark eder ve gizlice takip eder*
Maria: *kısık sesle* bu kahve rengi... Bu yeşil.. Bu gri.. Hiçmi mavi gözlü yok lan
Jeff: *içinden* be yapıo lan bu
Maria: *kısıl sesle* gerçekten hiç mavi yok p zaman bende gri gözü seçiyorum *cesetlerden gri gözlülerinden birinin sol gözünü alır*
Jeff: *yanına doğru yavaşça yaklaşmaya başlar*
Maria: *yakındaki vir derenin suyunda gözü yıkar ve sol gözü kendine takar*
Jeff: *içinden* o gözü sol tarafına mı koydu ?!
Maria: *kısık sesle* tamam yerine oturdu yarın görebilicem... *gözünü sarar*
Jeff: *maria'nın omzuna dokunur ve kısık sesle* sen ne yaptığını sanıyosun ?
Maria: *arkasını döner ve kısık sesle* ödüm patladı ! Ayrıca çek elini omzumdan !
Jeff: bak senden nefre--
Maria: kapat çeneni ve beni tahat bırak *gözleri dolar ama karanlıktan dolayı görünmez*
Jeff: bir saniye dinlesen ?
Maria: jeff lütfen gidermisin ? *gözyaşları süzülür*
Jeff: *zorda olsa fark eder* sen ağlıyomusun ?
Maria: *kafasını çevirir* hayır... Seni ilgilendirmez git burdan
Jeff: tamam.. Ama geri gelicem.. *gitmiş gibi yapıp saklanır*
Maria: bak ya... İlk önce gözümü deşsin sonra senden nefret ediyorum desin bide hiçbirşey yokmuş gibi gelip bu saatte ne yaptığımı soruyo sanane benim hayatım değilmi ?
Jeff: kendi kendine konuşuyo
Maria: tamam o kadar beter değil benimde hatam var ama eğer bir hata daha yaparsa *bıçak çıkarıp bir ağaca fırlatır* ne yapıcağımı çok iyi biliyorum
Jeff: *giderken dal parçasının üstüne basar*
Maria: *duyar ve hemen oraya gider* jeff ? Sen beni mi dinledin ?
Jeff: evet dinledim ama hiçbirşey duyamadım
Maria: *alaycı gülüş yaparak* yalanını yesinler...
-ikiside oldalarına gider-
Maria: ben buna katlanabileceğimi sanmam *eline bıçal alır* ama çözümü biliyorum....

BÖLÜM SONU