HAHAHA PASENSYA NA KUNG PUTOL YUNG 45 ^___^
-------
Nadine's POV
Asar! Ang ganda ganda na ng mood ko tapos bigla bigla namang magpapakita yung babaeng yun? Bastos? I know right! Babaeng yon! Ayoko talaga sa kanya. Iniwan nya ako, pinabayaan nya ako so what for? Bakit sya andito? At bakit magkakausap sila nila Mama Angie? Ano na ba talaga nangyayari sa pamilya namin?
"Nadine, what happened?" Tanong ni Ate Aica sakin.
"Ate, nasa baba si, *sigh* yeah right. My mother."- Sabi ko.
"Your mother? Ah okay. And bakit di mo sya babain? I mean, kausapin?"
"No need. Mag-aaway lang kami. Hindi pako ready. At, I guess I will never be ready."
Lumapit si Ate sakin at tinap nya yung shoulder ko.
"You know, alam ko mahirap kasi matagal syang nawalay sayo. Sana dumating yung time na patawarin mo sya. I know may reason sya kung bakit nya nagawa yun. *smiles* Wag mong hayaang mawala ulit yung mga bumalik. Okay?"
"Salamat Ate. Ikaw talaga Ate! Ang dami mong alam. *smiles* Hmm... Ate, I'm so happy for you."
"For me? Bakit naman? *smiles*
"Kasi, you've been a very strong girl. Kahit noong College palang tayo, nakita ko naman na kinakaya mo lahat. Sana maging ganyan din ako. Para kahit anong mangyari, masaktan man ako, never akong susuko."
"Wg kang mag-alala. I'm always here for you. I will never leave you. "
"Thanks Ate! Sige, mukhang wala na ata sila sa baba. Mamamasyal muna ako. Para makapag-isip."
"Alright. Ingat ka."
Tama si Ate, wag ng hintayin pang mawala ulit ang mga bumalik. Like, my mother although galit parin ako sa kanya, I'm sure darating din yung araw na mapapatawad ko sya.
Pumunta ako sa isang park, isip isip din. And I love smelling the air there!
Mawala ang mga bumalik? Tama. Di ko na ulit hahayaan pang mawala si Dyllan.
Speaking of Dyllan.
I saw him. A smiling Dyllan. Papalapit nasya sakin ngayon. Anong gagwin ko? Bakit ako ninenerbyos?
"Nadine. I'm so happy to see you here! I miss you!"
Bigla naman akong niyakap ni Dyllan. Syempre naiyak ako. Kasi ang tangkad nya nahihirapan ako. Joke lang.
Namiss ko sya! Miss na sobrang miss na miss! Naging speechless tuloy ako *0*
"How are you?"
Tanong nya sakin pero tinititigan ko lang sya. I can't believe na kaharap ko na ulit yung taong mahal ko.
"Nadine? *smiles* baka malusaw ako."
"Ha? Ah- ano ulit yung sinasabi mo? *smiles*"
"I said. How are you? *smiles*"
"I'm good. I'm good and becoming better. Now that you're here! Lalo na akong magiging okay. Ikaw? Namiss na kita Dyllan. Miss na miss na kita."
"That's good. I miss you too. Uhmm.. "
MAY SASABIHIN AKO! - Ako/Dyllan
"Hahaha. Sige mauna kana"
"Dyllan, may tatanong ako. Uhm.. Nakita kasi ano..."
"What? Haha sige tuloy mo."
"Nakita kasi kta sa may airport. Di mo manlang sinabi sakin na nun yung dating mo! *pouts* and.. *sigh* you're with a girl."
