Fadime insanın Kendisi ( BİTTİ )

Aslında her şey tek bir şeydi

Ter içinde kalktı yattığı yataktan. Elleriyle yüzünü sıvazladı,

" Rüyaymış. ...Rüyaymış. ...Çok şükür Allah ' ım Rüyaymış "dedi

Büyük bir ürperti geçirdi.

"Çok gerçekciydi "dedi

Bunalım geçiren sarà hastası gibi ellerinin yukarı kivrildigini hissediyordu .Tekrar yatağa uzandı,biraz sakinleşmeye ihtiyacı vardı. Bir müddet kendini orada dinledi. Vücudunun uyuşukluğu geçer gibi olunca kalkmaya karar verdi. Dün geceyi düşündü. Ferhat ' ı beklerken uyuya kaldığını anımsadı. Gözlerini kapadı,

"Acaba geldi de ben duymadım mı "dedi

Yüzündeki sakinleşme vücudunu da etki altına almıştı. Rahatladı. Üstünden büyük bir yük atmış gibiydi. Kızına bakmak için ayağa kalktı.Aklina dün geceki rüya gelmişti. Beyza ' yı bir türlü bulamadığı an. ..
Kızına baktı

"Çok şükür buradasın "dedi
Diz çöktü orada kısa bir zaman ağladı.

Odasından dışarı çıktığında, kaynanasının kapısı kapalıydı. Şaşırmıştı, gerçek hayatında her an gördüğü rüyanın kesitlerini yaşıyor gibiydi. Korkuyla kapıya doğru yanaştı, kapıyı araladı. Kaynanası yatiyordu. Ağır adımlarla yanına gitti, nefes alıp almadığını kontrol etti. Derin bir nefes aldı
" Çok şükür nefes alıyor " dedi
Şimdi yine çok şaşırmıştı kaynanasının hayatındaki yerine. ..ve önemine...

Kahvaltı hazırlamak için mutfağa gidiyordu. Birden durdu, takvim yazısındaki" Allah "yazısı gözüne çarptı . O an oraya cakilmis hissetti kendini. Gözleri parlayarak takvime bakıyordu. Sanki bu gün sihirli bir güç bu bir senedir asılı duran takvimi allamış, pullamış bu gün tekrar buraya asmıştı. Güneşin yansımasıyla yazının parıltısı Fadime ' nin yüzüne vuruyordu. Fadime o an her şeyi daha net gördü. Rüya ..dün gece ki gördüğü rüya boş bir rüya değildi. Hayatı geçti gözünün önünden sonra tekrar rüyayı anımsadı gördüğü şeyleri ..Derin bir nefes aldı
" Sonum çok kötü olacaktı demekki "dedi
Şimdi yine Allah yazısına bakıyordu

"Çok şükür buradayım. .Bu Allah ' ın bana göstermiş olduğu bir lütuf "dedi

Fadime hayatının kişisel menkibesini bulmuştu. Derin derin düşüncelere dalıyordu. Aklına bu zamana kadar yaşadığı her olay geliyordu. Tüm bunların hepsinin yaşamasının altında büyük bir neden olduğunu düşündü .Fadime nin bundan sonraki günleri doğayı incelemekle geçecekti.
Gögyüzüne, güneşe, ağaçlara bakıyordu. Hepsinin de doğada bir bulunma nedeni var. Hepsinin burada bir görevi var. Bu hayatta yaşanan hiç bir şey boş değil diye düşündü. Sonra yaşadığı her şeyin aklını daha iyi kullanmasına neden olmuştu. Eğer kendi içinde bu kadar bunalım geçirmeseydi bu kadar yaşanan olaylayı her ayrıntısıyla dusunmeseydi hala o eski Fadime gibi de kalabilirdim diye düşündü.

Her insanın bir kişisel menkibesi vardır. Bazı insanlar bunu çok geç farkedebilir. Hayat bu durumu geç fark edenlere pek iyi davranmaz. Erken fark eden insanlar kaderlerinin onlara açtığı yolla en yükseğe çıkabilirler. Geç fark eden Fadime 'de  yaşamaktan başka çaresi yoktur. Yine de bunu anlamak olayların farkına vardığını bilebilmek arada uzaklara dalsada yaşadığı hayatta mutlu olmayı ögrenecektir. 

Fadime o gün annesiyle buluştu. Abisine, Gelinleri Merve ' ye daha iyi davranmıştı. Tabi kişilik özellikleri hemen değişmemisti. Kıskançlık arada yine oluyordu. Fakat Bunu çabuk bastırabiliyordu. Gelecekteki yaşayacağı günleri rüyasında gördüğü için Allah ' a Şükür ediyordu.  Gördüğü en ufak bir olaya bile uzun uzun dua ediyor, ben de bu durumda olabilirdim ama şimdi çok iyiyim gibi   sözleri  içinden  geçiriyordu.   Cafer yazın tarlada kışın şehir dışına çalışmaya gidiyordu. Kaynanası eskisi gibi hala sessizdi. Fadimenin tam bir yılı düşünmekle doğayı gözlemlemekle geçmişti. Şimdi her şeyin farkındaydı. Güneşin, bulutların, Yağmur ' un hepsi tek bir şeyi anlatıyordu. Ama hala eksik bir şeyleri var gibiydi. İçindeki sıkıntı bir türlü geçmiyordu. Fadime bunun sebebini de anlamıştı. Bir şeylerle meşgul olması gerekiyordu. Bir çocuk daha istedi.  Fadime ' nin ikinci çocuğu da olmuştu. Ne kadar onlarla mutlu olsa da arada yanlız kalınca yine sıkıntı geçiriyordu. Sonra namaza başladı. İçindeki sıkıntı bir müddet geçiyordu. Artık Fadime her şeyi anlayabiliyordu. Anladı bu dünya ya geliş amacını, İnsanın kendisini fark edebilmesi gerektiğini, insanın kendisini erken fark ettiğinde tüm evrenin ona yardım ettiğini onun için cabaladığını, ama sonunda tek mutluluğun tek bir yerde olduğunu anlamıştı.

SON

Bu hikayeyi yazarken etkilendiğim kitaplar ve filmler

Suç ve ceza , kırmızı ve siyah, simyacı,belgeseller, çevremdeki insanlar

HAYAT KİŞİSEL MENKİBESİNI GEÇ FARK EDEN İNSANLARA HİÇ İYİ DAVRANMAZ UMARİM HEPİNİZ ERKEN FARK EDENLERDEN OLURSUNUZ HOŞÇAKALIN....