He Finds His Match

Chapter 42

Chapter 42

BREE'S POV

      Mansanas.

.

.

Sa lahat ng pwede nyang ibato.

.Bakit mansanas? =___=  Iba din talaga ang topak ng isang to..

Hindi na nakakatuwa. 

   Tumingin ako sa kanya para basahin sya..

   'Problema mo ?' - inside my thoughts..

    'Kanina pa kasi kita tinatawag, di ka naman tumitingin.. kaya binato na kita ' -his thoughts

   Ah, ganun?

Eh bakit mansanas?

   'Eh sa , yon yung hawak ko eh!

bakit, may batasaa na bawal mambato ng mansanas? eh anu dapat? Orange? Grapes? Tss'

   'Try mo fruit cocktail.. hmp' -Ako.

Problema ba kasi ng isang yun?Kanina pa nagtataray! Parang nagmemenopause.. Tsk..

Hanggang ngayon, hindi ko sya maintindihan! Bakit ba ang asar nya saken?..

  "Tss.. MANHID!  " -sigaw nya sabay talikod..

Hala. Nagtinginan tuloy sakin yung mga tao sa loob. Pati sina Syd at Emma

       Teka, bastos to eh..

Pinulot ko ulit yung mansanas at ibinato ko naman sa kanya.

    "What  the?? " Lumingon sya sakin with matching sama ng tingin .. Paki ko dyan... hmp

   Kaya lang, biglang nagtinginan sakin yung mga tao sa paligid ko .. Kahit si Salva napatingin na sakin..

Bigla hindi ko alam kung  anung gagawin ko.

    "bleh!!! " -i pulled out my tounge.. Di ko alam kung anung naging hitsura ko nung ginawa ko yun.. Pero sigurado akong nagmuka na naman akong kahiya-hiya at katawa tawa.. Kasi, paglingon ko sa ibang kaklase ko.. Pinagtatawanan na nila ako.

Yung tawa na nang-iinsulto.. Lumingon lingon pa ko sa paligid..

Pakiramdam ko unti unti nila akong pinapaligiran at pinapagitnaan habang ako naman ay unti-unti ng nanliliit.

   Di ko maiwasang basahin yung mga iniisip nila ..

Di ko naman sila kayang basahin lahat..

Iilan pa lang ang nababasa ko.. Pero umiinit na agad ang gilid ng mata ko.. Sa ganitong sitwasyon dapat tumakbo na ako palayo.  Pero siguro nga abnormal  talaga ako kaya hindi ko magawang makagalaw.. para na kong nastatwa sa kinatatayuan ko.. Kung pwede lang-

    "Haisht.. andali dali lang ng solusyon " Wala akong masabi ng bigla nya akong hilahin palabas.. Ayoko sana sumama sa kanya kaya lang ang lakas nyang manghila.. Sa totoo lang ang sakit nga nung braso ko na hinahawakan na nya

   "Ah sorry .. " saka nya ko binitawan .. Saka ko din lang napansin na nakatigil na pala kami at..

Oh?

Anlayo na pala agad ng narating namin? Bakit .. ambilis?

    "Eh di bilib ka na sakin? ...*wink* " Ginulo na naman nya ang buhok ko =___=

.. na tinapig ko naman. Pull up na nga lang ang alam ko na hairstyle guguluhin pa. tsk

Tsaka, ano na naman bang pauso nya at hinila hila pa nya ako palabas eh may klase pa kami! . tsk